Pałac w Guzowie zbudował około 1880 roku Władysław Hirschel z fundacji hrabiego Feliksa Sobańskiego.

Pałac wzniesiono w stylu zamków francuskich, przebudowując wcześniejszy dwór Ogińskich. Do istniejącej budowli dodano drugą wieżę, czterokolumnowy portyk od frontu i taras od ogrodu. Całość przykryto mansardowym dachem z pseudoattykami. Kominom nadano artystyczne formy, zaś na dachu ustawiono liczne wazy i sterczyny. Wszystkie elewacje pałacu opilastrowano, nadając pilastrom głowice toskańskie i korynckie, te ostatnie zarówno na elewacji pałacu jak i na pałacowej kordegardzie i bramie wzbogacono o baranie głowy – herbowy znak rodu Sobańskich. Znaczącym modyfikacjom poddano też wnętrza, które podzielono na dwie strefy: reprezentacyjną i prywatną. Z czterokolumnowego portyku wchodzi się do obszernego hallu ozdobionego czterema kolumnami i marmurowym kominkiem z antykizującym fryzem.  Od strony zachodniej wzniesiono kaplicę, która użytkowana jest do dzisiaj jako kościół filialny. Całość jest otoczona parkiem ze stawami, na których są sztuczne wyspy.

W czasie I wojny światowej pałac służył jako przyfrontowy szpital. Po odzyskaniu niepodległości zniszczoną rezydencję przywrócono do dawnej świetności. W 1939 roku Niemcy wydali w pałacu bankiet w obecności Hitlera z okazji podpisania kapitulacji Warszawy. Przy okazji rozkradziono wyposażenie i zdewastowano wnętrza. Sobańscy mieszkali w pałacu do 1945 roku. Po dotarciu do Guzowa wojsk radzieckich, pałac został ponownie rozkradziony i zdewastowany. Po wojnie upaństwowiony pałac służył jako mieszkania i biura pracownikom miejscowej cukrowni. W 1989 pałac wrócił w ręce spadkobierców rodziny Sobańskich i miejmy nadzieję że zostanie wyremontowany. 

Guzów jest położony 15 km na południe od Sochaczewa przy drodze nr.50 w kierunku do Żyrardowa. Pałac znajduje się po prawej stronie drogi. 

Zdjęcia wykonano w marcu 2007 roku.