Pałac Królewski w Madrycie (hiszp. Palacio Real de Madrid lub Palacio de Oriente) został zbudowany w XVIII wieku przez Filipa V Burbona. Zagospodarowanie całego terenu datuje się już na wiek X, kiedy to, z rozkazu Mahometa I, ówczesnego emira Kordoby, powstała tu fosa (mayrit) służąca jako forpoczta obronna. W 1036 roku miejsce przejęte zostało przez niepodległe Królestwo Toledo, później opanowane przez Maurów, a już w 1085 roku do Madrytu wkroczył Alfonso VI (władca Kastylii od 1072 roku). Przywódcy Kastylii rzadko jednak przebywali w ówczesnym pałacu.

Pierwszym władcą, który na dłuższy czas przeniósł tu swój dwór, był Alfons XI w 1329 roku, natomiast pałac jako siedzibę królewską uczynił dopiero Filip II w 1561 roku. Właśnie na wiek XVI datuje się budowę Starego Zamku (Antiguo Alcazar), który spłonął jednak w grudniu 1734 roku. Nowa siedziba, życzeniem monarchów, miała być monumentalną budowlą wzorowaną na paryskim Luwrze. Zaprojektowany w stylu baroku przez włoskiego architekta Filippo Juvarę, który jednak umarł przed rozpoczęciem prac budowlanych. Pierwotny projekt okazał się zdaniem władców zbyt kosztowny. Zgodnie z życzeniem Juvary, prace nad zadaniem przeprojektowania budowli powierzono Sacchettiemu, który znacznie (do ok. 1/4) zredukował rozmiary budowli i jej koszty starając się jednocześnie zachować pierwotną koncepcję.

Pałac, usytuowany na wysokim brzegu rzeki Manzanares został rozwiązany wokół wewnętrznego, kwadratowego dziedzińca, który otaczają loggie. Wschodnia fasada pałacu wychodzi na Plaza de Oriente oraz budynek opery Teatro Real. Na południu znajduje się obszerny Plaza de la Armas, zamknięty przez boczne skrzydła budynku. A idąc jeszcze dalej – Katedrę Almuneda. Dolne rustykalne piętra stwarzają wrażenie solidnego cokołu, na którym wspierają się trzy kondygnacje o elewacjach utrzymanych w wielkim porządku. Elewacje zdobią ryzality (środkowy i boczne). Kopuła widoczna powyżej północnej elewacji przykrywa królewską kaplicę. Wnętrza i otoczenie utrzymane w stylu rokoko i klasycystycznym. Sacchetti od nowa zaprojektował elewację ogrodową, powiększył tarasy i zmienił wewnętrzną klatkę schodową. Wnętrza zajmują: Farmacia Real, pełna szklanych pojemników z egzotycznymi medykamentami; Museo de la Real Armería, w którym można zobaczyć miecze Cortésa i Ferdynanda Katolickiego, piękny Salon Tronowy, Salon Kolumnowy oraz wytworne apartamenty. Na zewnątrz mieszczą się wyjątkowe Ogrody Sabatiniego i Campo del Moro oraz plac Plaza de la Armeria.

Pierwszy w pałacu zamieszkał król Karol III Hiszpański, a ostatnim stałym mieszkańcem Palacio Real był Alfons XIII. Pałac jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii, chociaż król Jan Karol I ani jego rodzina nie mieszka obecnie w pałacu, a w mniejszym Palacio de la Zarzuela na przedmieściach Madrytu. Budowla ma 2800 pomieszczeń, część z nich jest udostępniona dla turystów. Istotną częścią Pałacu Królewskiego jest Sala Tronowa, w której znajdują się trony sporządzone specjalnie dla współcześnie panującego króla Juana Carlosa i królowej Zofii. Przed bramą stoi honorowa straż, a uroczyste zmiany warty odbywają się pomiędzy godziną 12 a 13 w pierwszą środę miesiąca.

Zdjęcia wykonano w październiku 2011 roku.

  • Widok od katedry

  • Elewacja frontowa

  • Ryzalit frontowy

  • Szczyt ryzalitu

  • Szczyt ryzalitu

  • Wnętrza

  • Kopuła nad kaplicą

  • Kaplica

  • Kaplica

  • Kaplica

  • Wewnętrzny dziedziniec

  • Wewnętrzny dziedziniec

  • Elewacja wschodnia

  • Elewacja wschodnia

  • Elewacja północna