Cezarea Nadmorska, to obecnie mała miejscowość na wybrzeżu Morza Śródziemnego, na północ od miasta Hadera. Starożytne miasto zostało zbudowane na ruinach Stratonospyrgos, założonego przez władcę Sydonu Stratona I. W 90 roku p.n.e. miasto zdobył Aleksander Jannaj, król Judei i arcykapłan z rodu Hasmoneuszy. Powstał tutaj port morski, który odgrywał strategiczną rolę w państwie Machabeuszy. W 63 roku p.n.e. Rzymianie zajęli miasto, które w 6 roku n.e. stało się siedzibą namiestników rzymskich w Judei.

Swoją współczesną nazwę Cezarea zawdzięcza Herodowi Antypasowi, który nazwał miasto na cześć cesarza. Rozpoczął on budowę głębokiego portu morskiego oraz wybudował magazyny, rynki, drogi, łaźnie miejskie i świątynie rzymskich bogów. Miasto było co pięć lat gospodarzem igrzysk, podczas których odbywały się walki gladiatorów oraz występy teatralne. Cezarea odegrała także znaczącą rolę w historii chrześcijaństwa. To właśnie tutaj znajdowała się siedziba rządów rzymskiego prefekta Judei, Poncjusza Piłata. To właśnie tutaj apostoł Piotr nawrócił rodzinę pierwszego poganina Korneliusza. W Cezarei przez dwa lata był więziony apostoł Paweł. W 66 roku w mieście doszło do buntu ludności żydowskiej przeciwko panowaniu rzymskiemu w Judei. Starcia bardzo szybko rozprzestrzeniły się na cały kraj, doprowadzając do wybuchu powstania .

Gdy Rzymianie stłumili powstanie i zburzyli Jerozolimę, Cezarea stała się stolicą prowincji Palestyna. Również w 135 roku, po stłumieniu powstania Bar-Kochby, Rzymianie torturowali i stracili w Cezarei rabina Akiva ben Josefa. W 325 roku cesarz Konstantyn I Wielki ze względu na poziom studiów teologicznych ogłosił je miastem chrześcijańskim. Tu, po wygnaniu z Aleksandrii w 233 roku, założył własną szkołę teologiczną Orygenes. Po jego wyjeździe, pozostawioną biblioteką zaopiekował się Pamfil (240-309), który przyczynił się do rozwoju Cezarei jako centrum nauk. Okres rozkwitu miasta trwał także pod panowaniem Bizancjum. W owym czasie było ono również ważnym centrum handlowym. Okres dobrobytu zakończył się wraz z podbojem Palestyny przez Arabów.

W 1101 roku zaniedbane miasto zajęli krzyżowcy, a w 1187 ponownie je utracili na rzecz Arabów. W 1191 roku wojska trzeciej wyprawy krzyżowej zdobyły twierdzę Akkę, a następnie pas nadmorski z Cezareą i Jaffą. Aby powstrzymać muzułmańskie ataki w 1251 roku wybudowano wokół miasta mury obronne z głęboką fosą. Nie zdołało to jednak powstrzymać Arabów, którzy w 1256 roku zdobyli i zburzyli miasto. Następnie do XIX wieku zapomniana Cezarea leżała w gruzach.

Współczesna osada została założona w 1884 roku przez muzułmanów z Bośni. Na starożytnych ruinach powstała wówczas mała wioska rybacka. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny większość arabskich mieszkańców uciekła ze strachu przed pogromem ze strony żydowskich oddziałów Hagany. W lutym 1948 roku wioskę zajęli Żydzi, którzy wypędzili wówczas pozostałych arabskich mieszkańców, a ich domy wyburzono. Wraz z powstaniem w 1948 roku niepodległego państwa Izrael, bogata rodzina Rotschildów przekazała żydowskiemu państwu swoje ogromne dzierżawy gruntów w Palestynie, wśród których znajdowały się również grunty w rejonie Cezarei. W 1952 roku powstała fundacja pod nazwą „The Caesarea Edmond Benjamin de Rothschild Development Corporation”, której celem jest promocja i rozwój Cezarei.

Tutejszą atrakcją są ruiny starożytnego miasta, które można podziwiać w utworzonym tutaj „Parku Narodowym Cezarei”. Pozostałości portu morskiego, wybudowanego przez Heroda, znajdują się obecnie około 5 metrów pod wodą i są dostępne jedynie dla płetwonurków. Dobrze zachowały się portowe składy, świątynie rzymskie, część murów obronnych miasta oraz najstarszy amfiteatr w Izraelu. Został on odbudowany i może pomieścić 3500 widzów. W okresie letnim scena jest wykorzystywana do różnych spektakli i imprez organizowanych pod gołym niebem.

O czasach świetności świadczy zachowany na północ od miasta akwedukt rzymski (z czasów Heroda) przerabiany za czasów Hadriana i później w czasach bizantyjskich, dostarczający do miasta z gór świeżą i chłodną wodę (mimo wielu kilometrów od źródła). Akwedukt znajduje się na plaży nad Morzem Śródziemnym.

Zdjęcia wykonano w październiku 2010 roku.