Przeprowadzone na stokach wykopaliska archeologiczne wykazały że Góra Oliwna nie była zamieszkana w czasach Chrystusa. Od czasów chrześcijańskich wzniesienie było uważane za miejsce święte. Św. Helena, matka cesarza Konstantyna, wzniosła na szczycie bazylikę nazywaną „Eleona”. Świątynia miała około 30 metrów długości, a przed nią znajdowało się atrium z portykami. Obok niej pochowany został św. Cyryl Jerozolimski.

W roku 378 zamożna niewiasta Pomenia wystawiła kościół upamiętniający Wniebowstąpienie Chrystusa, który później został przebudowany przez krzyżowców. W V wieku, według różnych świadectw, wzgórze było zabudowane klasztorami i świątyniami. Po zdobyciu Jerozolimy przez Salladyna w 1187 roku kościół zbudowany przez krzyżowców na szczycie Góry Oliwnej został zburzony, a mała kapliczka upamiętniająca Wniebowstąpienie została zamieniona na meczet.

Obecnie na szczycie góry, skąd roztacza się wspaniały widok na Stare Miasto i okolicę, stoi Kaplica Wniebowstąpienia (znajdująca się w rękach muzułmanów), zbudowana po 1198 roku na miejscu zniszczonego kościoła chrześcijańskiego z 392 roku. Jest to ośmiokątna budowla nakryta kamienną kopułą.  Wewnątrz, w kamiennej posadzce widnieje mało przekonujący odcisk stopy, jakoby pozostawiony przez Chrystusa. Całość jest otoczona wysokim murem, nad którym wznosi się minaret. Niestety nie ma stałych godzin otwarcia kaplicy, a wstęp jest płatny. Chrześcijanie mogą tu sprawować własną liturgię tylko raz w roku – w uroczystość Wniebowstąpienia. 

Zdjęcia wykonano w październiku 2010 roku.

  • Wejście na teren sanktuarium

  • Kaplica

  • Kaplica i minaret

  • Skała z odciskiem stopy

  • Kopuła