Pierwotny, barokowy pałac w Janowicach został zbudowany w 1739 roku dla feldmarszałka von Natzmera. Później majątek należał do Czapskich, a następnie do von Ostenów, którzy w 1 połowie XIX wieku przebudowali rezydencję w duchu klasycyzmu.

Powstała wówczas murowana z cegły i otynkowana, trzyskrzydłowa budowla wzniesiona na planie litery „C”, nakryta czterospadowym dachem. Symetryczny, dwukondygnacyjny budynek z dziedzińcem honorowym fasadą był zwrócony się na południowy-wschód. Elewacja frontowa korpusu głównego jest ozdobiona w osi pozornym ryzalitem, zwieńczonym trójkątnym frontonem. Elewacja ogrodowa korpusu posiada analogiczny ryzalit, poprzedzony tarasem, na który prowadzą dwubiegowe schody. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym o powierzchni 10 ha, ze starodrzewem.

Po II wojnie światowej majątek uległ nacjonalizacji, a pałac przeznaczono na biura i mieszkania dla PGR-u, co niekorzystnie wpłynęło na jego substancję materialną. Obecnie pałac znajduje się w prywatnych rękach. Budowla wygląda na nieużytkowaną.

Janowice są położone 9,5 km na północny-zachód od Lęborka, przy lokalnej drodze do Białogardy.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2013 roku.