Klasycystyczny dwór w Jarnołtowie został zbudowany ok. 1770 roku przez ucznia Immanuela Kanta, Jerzego Fryderyka Hulsena, dla Georga Friedricha. Był to parterowy budynek wzniesiony na rzucie prostokąta, przykryty dachem mansardowym, z obustronnym, dwukondygnacyjnym ryzalitem na osi, zamkniętymi trójkątnymi szczytami. Całość była otoczona parkiem krajobrazowym. 

          Około połowy XIX wieku dwór przeszedł na własność rodziny von Prinzów, w końcu XX wieku należał do barona von Spiegel-Borgenbrecha z Westfalii, który zbankrutował, wówczas majątek przejęło Wschodniopruskie Towarzystwo Ziemskie. Tuż po po wojnie w rezydencji składowane były księgozbiory królewieckie. Ulokował je tu Jan Grabowski, który z ramienia Ministerstwa Kultury zabezpieczał dzieła sztuki na naszym terenie. To dzięki niemu trzy wagony cennych książek uratowano przed wywiezieniem do ZSRR, trafiły one do olsztyńskiego muzeum. Przez pewien okres opustoszały dwór zajęła wiejska szkoła, a na folwarku zamieszkali repatrianci z Rzeszowszczyzny, gdy szkołę przeniesiono do innego budynku, gmina sprzedała obiekt w ręce prywatne. Nowy właściciel zmienił go na stodołę, której wnętrze zdobiły marmurowe kominki, barokowe piece, piękne schody o ażurowej balustradzie dekorowanej ptakami itd. Potem około 1975 roku budowlę rozebrano, ale nie całkowicie, rozebrano tyle ile potrzeba było cegieł, wycięto stare drzewa, rozebrano kaplicę grobową w parku. Do dziś zachowało się jedno skrzydło. 

          Jarnołtowo jest położone 6 km na zachód od Małdyt, przy lokalnej drodze do Wielkiego Dworu.

          Zdjęcia wykonano w styczniu 2007 roku.