Klasycystyczny pałac w Jeziorkach został zbudowany w końcu XIX wieku dla Heinricha von Tiedemanna, twórcy Hakaty, a przebudowany około 1920 roku dla Stefana Dąbrowskiego. Dwukondygnacyjny, podpiwniczony budynek wzniesiono na planie prostokąta i nakryto czterospadowym dachem. Obiekt jest murowany z cegły i otynkowany, a elewacja parteru jest boniowana. W osi elewacji frontowej i ogrodowej znajdują się dwupiętrowe ryzality. W elewacji frontowej ryzalit jest zwieńczony balustradą z tralkami i poprzedzony gankiem wspartym na czterech kolumnach. W balustradzie umieszczono kartusz herbowy. W elewacji ogrodowej ryzalit jest bardzo uwydatniony i poprzedzony tarasem. Przy pałacu zachowały się trzy oficyny, z których jedna to prawdopodobnie stary dworek. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym o powierzchni 12,6 ha, założonym na przełomie XVIII/XIX wieku, przekształconym pod koniec XIX wieku i około 1920 roku. Po stronie wschodniej pałacu zachowały się elementy ogrodu włosko-francuskiego: kamienne schodki, taras, sadzawka, pergola otoczona szpalerem żywotników. W zaniedbanym parku krajobrazowym znajdują się dwa stawy połączone kanałem, nad którym przerzucono kamienny mostek, kopiec z figurą Matki Boskiej i grupa głazów narzutowych. Przed pałacem rośnie olbrzymia lipa o obwodzie około 460 cm. 

          Zadbana rezydencja mieści obecnie szkołę podstawową oraz Bibliotekę Miasta i Gminy Stęszew. 

          Jeziorki są położone 8 km na północny zachód od Stęszewa, po zachodniej stronie drogi nr 306 do Buku.

          Zdjęcia wykonano w maju 2015 roku.