Murowany, gotycki zamek w Kaliszu pomorskim został wzniesiony po 1336 roku, a budowniczym był prawdopodobnie Henryk von Wedel właściciel okolicznych ziem i przedstawiciel jednej  z najwybitniejszych rodzin rycerskich. Nie znamy ówczesnego rozplanowania warowni, wiadomo tylko że składał się z domu mieszkalnego i zewnętrznych obwarowań. W 1374 roku zamek przeszedł na własność Henryka von Gunsterberg. W 1577 roku, po pożarze przebudowana rezydencja uzyskała cechy renesansowe. Kolejne pożary z roku 1659 i 1683 stały się okazją do kolejnej przebudowy zamku i nadania mu formy barokowego pałacu. Do istniejącego budynku dodano wtedy dwa skrzydła. W latach 1731-75 rezydencja znajdowała się w rękach rodu von Goltzów. Obiekt ponownie spłonął w 1771 roku. Kupił go wówczas Ludwik von Beansorbe (Beausorbe) i przeprowadził renowację budowli. Dalsze prace miały miejsce w XIX wieku. Ostatnimi właścicielami do II wojny światowej była rodzina von Zulke. W czasie wojny budowla została zniszczona. Po wojnie rozebrano południowe skrzydło pałacu. W 1983 roku rozpoczęto trwającą do dziś odbudowę zabytku. Pozostałości gotyckiego założenia znajdują się w murach magistralnych korpusu głównego pałacu, oraz w piwnicach.

         Kalisz Pomorski jest położony 38 km na zachód od Wałcza, przy drodze nr 10 do Stargardu Szczecińskiego. Pałac znajduje się w południowo-zachodniej części miasta, na skarpie nad rzeką Drawicą.

         Zdjęcia wykonano w maju 2013 roku