Murowany dwór obronny w Kamionce został zbudowany prawdopodobnie na początku drugiej połowy XVI wieku dla arcybiskupów gnieźnieńskich. Dwór stanął w centrum arcybiskupiego klucza, zwanego kamionkowskim, lub wieluńskim, przekazanego w roku 1555 kapitule gnieźnieńskiej.

Trójkondygnacyjna budowla została wzniesiona na planie prostokąta o wymiarach 10,7 x 18,3 m i nakryta dachem czterospadowym. Dolne kondygnacje były przykryte sklepieniami, natomiast piętro stropem. Wokół założenia znajdowały się drewniane budynki gospodarcze. Ściany budowli pozbawione były dekoracji architektonicznej – jedynymi akcentami zdobniczymi są: zegar słoneczny umieszczony na południowej elewacji oraz gzyms koronujący. Całość założenia otaczał drewniany parkan z bramą. Brak jest wzmianek o urządzeniach obronnych, czy o fosie. W 1677 roku jak podają źródła, dwór już wtedy był lamusem, a funkcje mieszkalne przejął nowy, drewniany dwór. W II połowie XVIII wieku dodany został trakt komunikacyjny przy południowej elewacji, a budynek zwieńczono barokowym szczytem. Niestety nie znalazłem nigdzie informacji o historii i późniejszych właścicielach założenia. Podobno jeszcze niedawno dwór był zamieszkany przez miejscowego rolnika, który wyprowadził się do nowego lokum. Do dziś z dworu pozostały praktycznie ceglane mury obwodowe.

Obecnie założenie znajduje się w prywatnych rękach i chyli się ku upadkowi. 

Kamionka jest położona 6 km na południe od Wielunia, przy drodze nr 43 do Rudnik.  Z drogi nr 43 należy skręcić w prawo, w kierunku Kamionka Parcele i po ok. 1 km po prawej stronie zobaczymy ruiny dworu.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.