Kazimierz Dolny słynie z licznych wąwozów lessowych, które oplatają miasto gęstą siecią. Miasto w średniowieczu pełniło funkcję ważnego portu rzecznego, co sprzyjało powstawaniu wielu dróg przebijających się przez  okoliczne wzgórza. Właśnie dlatego część z wąwozów uchodzi bezpośrednio na brzeg Wisły. Ściany wąwozów regularnie podmywane przez wodę, która spływała ich korytarzami, stawały się coraz głębsze. Co ciekawe, po dzień dzisiejszy w części popularnych wąwozów jest dopuszczony ruch kołowy. Na ich końcach bowiem znajdują się pola uprawne i gospodarstwa, do których nie ma innej drogi dojazdowej. Na większości pofałdowanego terenu wokół Kazimierza utworzono w 1979 roku Kazimierski Park Krajobrazowy, który obecnie obejmuje swoim obszarem aż 11 gmin.

Jednym z ciekawszych wąwozów jest Korzeniowy Dół. Przebiega nim ścieżka dydaktyczna, dlatego jest najczęściej odwiedzanym przez turystów kazimierskim wąwozem. Wąwóz długości ok. 400 m, rozcina garb na prawym zboczu doliny Grodarza. Biegnie nim droga z dna doliny (przedmieście Doły) do ul. Góry II na wierzchowinie, użytkowana prawdopodobnie od ok. 400 lat, gdyż w I połowie XVII wieku założono tam folwark Zadąbrowszczyzna. W przebiegu wąwozu można wyróżnić trzy odcinki.

– Dolny odcinek o długości 100 m, tworzy zakręty w kształcie litery S. U podnóża zboczy, wysokich na 5-6 m, gromadzi się materiał z obrywów, zwężając dno. Krawędzie porastają gatunki grądowe: lipa, grab i dąb oraz trzmielina. Ten najbardziej wilgotny – z powodu położenia i zacienienia – odcinek wąwozu, jest narażony na dziczenie i utratę charakteru głębocznicy po zaprzestaniu ruchu kołowego. Poniżej wylotu wąwozu uformował się rozległy stożek napływowy.

– Środkowy, najbardziej malowniczy odcinek o długości ok. 200 metrów. Głębokość wąwozu wzrasta tu do 5-8 m, zaś spadek dna, szerokiego na 3,5-4 m, wynosi aż 8-10*. Krawędzie wąwozu porasta starodrzew dębowo-lipowo-grabowy. Możemy tu obserwować skutki destrukcyjnej działalności korzeni drzew, odspajających pakiety lessu. Miejscami korzenie zwisają ze ścian wąwozu, podpierają je niby kolumny lub osłaniają jak kraty. Ze zwisających pni do góry wyrastają konary.

– Górny, liczący 100 m długości, ma przekrój skrzynkowy, ze ściankami o wysokości 2-4 m, w których przekroju widoczne są różnobarwne poziomy gleby płowej. Dno, szerokości 3-3,5 m ma spadek 5-6*. Krawędzie porasta starodrzew dębowy.

Wejście do wąwozu znajduje się przy ul. Doły 43, około 2,5 km na wschód od Rynku.

Kazimierz Dolny jest położony 10 km na południe od Puław, przy drodze nr 824.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2021 roku.