Dworek myśliwski w Kochanowie został wybudowany w 1896 roku przez Towarzystwo Kolonii Wakacyjne Krakowskie, dzięki życzliwości księcia Eugeniusza Lubomirskiego. Jest to piętrowa, drewniana budowla z dwoma skrajnymi skrzydłami, nakryta dwuspadowymi dachami. Obiekt, który w 1930 roku został przebudowany, swoim wyglądem przypomina drewnianą architekturę uzdrowiskową w stylu szwajcarskim. 

          W okresie wakacyjnym obiekt wykorzystywany był jako dom kolonijny dla dzieci, natomiast w pozostałych miesiącach pełnił rolę domku myśliwego. Od 1913 roku podczas wakacji w obiekcie przebywały osierocone i pozbawione opieki dzieci z Krakowa i Wiednia, którymi do 1939 roku opiekowało się Towarzystwo Szkoły Ludowej. Również w czasie obu wojen światowych w placówce przebywały osierocone dzieci. Sierociniec w latach 1915-1918 finansowany był ze środków Komitetu Książęco-Biskupiego w Krakowie, natomiast w okresie II wojny światowej przez Radę Główną Opiekuńczą. Od 1946 roku przez kilka lat Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w Krakowie przywoziło dzieci na letnie kolonie, z kolei w latach 70-tych XX wieku obiekt, będąc pod opieką wydziału oświaty, nie był wykorzystany. Z początkiem lat 80-tych XX wieku budynkiem zarządzały Kopalnie Odkrywkowe Surowców Drogowych w Krakowie z siedzibą w Rudawie, a w latach 1955-2003 budowla służyła jako szkoła podstawowa. Później dworek i oficyna pełnią funkcje świetlicy wiejskiej. Z uwagi na to, że budynek nie spełniał koniecznych norm techniczno-budowlanych, świetlica mieści się tylko w dawnej oficynie.

          Kochanów jest położony 15 km na zachód od Krakowa, przy drodze nr 79 do Krzeszowic. Dworek znajduje się po południowej stronie drogi.

          Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.