Jak podają zgodnie Janko z Czarnkowa i Jan Długosz murowany zamek w Koninie został wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego po najeździe krzyżackim w 1331 roku i zniszczeniu drewnianego grodu. Warownię wzniesiono prawdopodobnie na kępie otoczonej wodami Warty, choć z rycin i planów XVIII i XIX-wiecznych wynika, że stała ona w południowo-zachodnim narożniku miasta i była sprzężona z jego murami.

Zbudowana została na planie regularnego czworoboku i otoczona nawodnioną fosą oraz podwójnym murem obwodowym i wałami przez które przerzucony był w kierunku miasta most zwodzony. Brama wjazdowa znajdowała się od północy, a w południowo-wschodnim narożniku murów zamkowych stała ośmioboczna wieża, zaś główny dom mieszkalny umieszczono przy kurtynie zachodniej. Zamek był podpiwniczony i miał dwie kondygnacje mieszkalne.  Na zachód od zamku rozciągał się przygródek o drewnianej zabudowie gospodarczej.

Od XV wieku zamek był siedzibą starostów. W XVI wieku z inicjatywy starosty Jana Służewskiego został otoczony drugim, zewnętrznym obwodem murów, a także powstały nowe zabudowania stojące od strony miasta. Po zniszczeniach z okresu wojen szwedzkich w połowie XVII wieku zamek został opuszczony i popadł w ruinę. W początkach XIX wieku rozpoczęto rozbiórkę murów. Obecnie po zamku, który znajdował się w rejonie Placu Zamkowego na konińskiej starówce, nie zachowały się żadne ślady.

Konin jest położony 90 km na wschód od Poznania przy autostradzie A-4.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2017 roku.