Pierwotny zamek w Kórniku zbudowano pod koniec XIV wieku z fundacji Wyszoty z Kórnika. Ceglane założenie na planie nieregularnego czworoboku wzniesiono na kopcu ziemnym otoczonym fosą. Od północy stał wysunięty budynek bramny, a w narożniku północno-wschodnim znajdowała się również wysunięta z lica murów okrągła wieża.

         Pierwsza przebudowa nastąpiła za czasów Mikołaja z Górki  w roku 1426. W latach 1555-74 wojewoda poznański Stanisław Górka Przebudował warownię w renesansową rezydencję obronną. W 1592 roku zamek po śmierci ostatniego z Górków przechodzi w ręce Nałęczów a w latach 1610-79 Grzymalitów. Kolejnymi właścicielami zostają Działyńscy, a Teofila z Działyńskich Potulicka przebudowała zamek w stylu francuskim.

         W 1819 roku właścicielem zostaje Tytus Działyński, który zleca przebudowę według projektu Karola Friedricha Schinkla. Przebudowę kontynuje  jego syn, Jan Działyński. W wyniku tej przebudowy powstała neogotycka rezydencja magnacka. Ostatnim właścicielem zamku był Władysław Zamoyski, który przed śmiercią w 1924 roku przekazał na własność narodowi polskiemu wszystkie swoje dobra kórnickie. Rok później powstała fundacja Zakłady Kórnickie. Zamek jest otoczony parkiem słynnym z egzotycznych i rodzimych nasadzeń znanym jako tzw. Arboretum Kórnickie. W latach 1957-60 wyremontowano wnętrza dla potrzeb Biblioteki Kórnickiej PAN i muzeum wnętrz.

         Obecny kształt zamku nawiązuje do neogotyku angielskiego. Główne wejście do zamku znajduje się od strony północnej. Charakterystyczną cechą jest zwieńczenie głównego okna nad wejściem łukiem Tudora. Jeszcze do okresu międzywojennego do zamku wchodziło się przez tak zwany „babiniec”, przedsionek w kształcie barbakanu, wyburzony w latach 1925-1939. Strona zachodnia to rozbudowany architektonicznie taras z widokiem na jezioro Kórnickie i „Zwierzyniec”. Strona południowa jest zdominowana przez łuk indyjski, wzorowany prawdopodobnie na Pawilonie Królewskim w Brighton, a pośrednio na muzułmańskiej architekturze Indii. Od strony wschodniej nad zamkiem wznosi się neogotycka wieża, swoją elewacją z czerwonej cegły kontrastująca z resztą zamku, wybudowana dopiero podczas przebudowy zamku przez Tytusa Działyńskiego. Przy wjeździe do zamku stoją zabytkowe oficyny oraz wozownia ze wspaniałymi eksponatami. Obecnie w zamku mieści się muzeum z wieloma unikatowymi eksponatami, m.in. meble różnych stylów i epok, obrazy mistrzów polskich i europejskich, rzeźby, kolekcje numizmatyczne, militaria polskie i wschodnie, wyroby rzemiosła artystycznego z porcelany i srebra. Najokazalszym wnętrzem rezydencji jest Sala Mauretańska, nawiązująca do Dziedzińca Lwów w Alhambrze, początkowo przeznaczona na bibliotekę, później na salę muzealną, do dzisiaj eksponująca pamiątki narodowe. W pokoju pod wieżą eksponowane są też zbiory etnograficzne i przyrodnicze przywiezione przez Władysława Zamoyskiego z Australii i Oceanii.

         Kórnik jest położony 18 km na południowy-wschód od Poznania przy drodze nr 11. Zamek znajduje się 500 m na południe od rynku.

         Zdjęcia wykonano w czerwcu 2005 roku i maju 2007 roku