Barokowy kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie został zbudowany w latach 1605–19. Świątynia została ufundowana została dla jezuitów przez króla Zygmunta III Wazę, według planu prawdopodobnie Giovanniego de Rossis, zmodyfikowanego przez Giovanniego Marię Bernardoniego.  Ostateczny kształt kościołowi nadał Giovanni Trevano, będący autorem projektów fasady, kopuły i wystroju wnętrza. Kościół konsekrowano 8 lipca 1635 roku.

Świątynia ma szeroki, jednonawowy korpus z nawami bocznymi o charakterze kaplic, transept z kopułą oraz prostokątne prezbiterium zamknięte półkolistą apsydą. Fasada wykonana z dolomitu jest dwukondygnacyjna. W niszach znajdują się posągi świętych jezuickich: św. Ignacego Loyoli, św. Franciszka Ksawerego, św. Alojzego Gonzagi i św. Stanisława Kostki, a nad portalem głównym godło zakonu – w górnej kondygnacji św. Zygmunt i św. Władysław. Fasadę wieńczy herb fundatora, króla Zygmunta III. Ogrodzenie placu z rzeźbami apostołów zostało zaprojektowane przez  Kacpra Bażankę, a wykonane w roku 1722 przez Dawida Hebla. Dziś, na miejscu XVIII-wiecznych, bardzo zniszczonych oryginałów, znajdują się ich współczesne kopie, wykonane przez Kazimierza Jęczmyka. Wnętrze zostało wykonane w stylu barokowym. W apsydzie prezbiterium znajdują się sceny z życia św. Piotra i św. Pawła oraz posągi patronów Polski – św. Wojciecha i św. Stanisława wykonane przez sztukatora Jana przed 1619 rokiem. Jego warsztat ozdobił również sklepienie kopuły. Późnobarokowy ołtarz główny z roku 1735 z rzeźbami Antoniego Frączkiewicza zaprojektowany został prawdopodobnie przez Kacpra Bażankę. Obraz w ołtarzu – Wręczenie kluczy św. Piotrowi – namalował około 1820 roku Józef Brodowski. Przy północnej ścianie prezbiterium znajduje się nagrobek biskupa Andrzeja Trzebnickiego z końca XVII wieku ufundowany wujowi przez dziekana krakowskiego Kaspra Cieńskiego, a przy południowej ścianie obraz przedstawiający Wszystkich Świętych pędzla Szymona Czechowicza z 1763 roku. W nawach bocznych pojawiają się postacie puttów wplecionych w ornamentalne kompozycje i kartusze dekorowane polichromiami. Dekoracje stiukowe kaplic wykonał m.in. warsztat Giovanniego Battisty Falconiego w latach 30 i 40-tych XVII wieku. Prace nad zdobieniem sklepienia ostatniej nieudekorowanej jeszcze kaplicy p.w. św. Franciszka Borgiasza, prowadzone przez warsztat Kazimierza Kaliskiego, zakończono dopiero w 1698 roku.

Pod prezbiterium znajduje się krypta, do której zejście usytuowane jest w nawie  przed ołtarzem. W krypcie pochowani są między innymi: ksiądz Piotr Skarga; biskup Tadeusz Pieronek i Andrzej Trzebnicki; pisarz Sławomir Mrożek; kryptolodzy – Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski; fizycy – Karol Olszewski i Zygmunt Wróblewski; Witold Szeliga Bieliński. W kwietniu 2022 roku zostanie pochowany kompozytor Krzysztof Penderecki.

Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku kościół i kolegium znalazły się w gestii Komisji Edukacji Narodowej, która przekazała te budowle uniwersytetowi krakowskiemu, a później, w roku 1786 zakonowi cystersów. W latach 1809–15 świątynia funkcjonowała jako cerkiew prawosławna. Od 1830 roku służy parafii Wszystkich Świętych. W roku 1899 rozpoczęta została kompleksowa konserwacja kościoła, którą prowadził architekt Zygmunt Hendel. Od stycznia 2010 roku trwają prace nad utworzeniem w podziemiach Panteonu Narodowego.

Kościół znajduje się przy ul. Grodzkiej 52a, tuż obok kościoła św. Andrzeja.

Zdjęcia wykonano w marcu 2022 roku.