Zamek w Krakowie-Gródku został zbudowany w 1312 roku z fundacji Władysława Łokietka. Budowla powstała na miejscu wcześniejszego, ufortyfikowanego grodu należącego do krakowskiego wójta Alberta, który został wygnany za bunt niemieckich mieszczan krakowskich w 1311 roku, któremu przewodził. Powodem buntu była chęć obsadzenia tronu krakowskiego przez Jana Luxemburskiego.

         Zamek znajdował się w obrębie murów miejskich we wschodniej części miasta. W murze miejskim, do którego przylegał gródek istniała brama, później przekształcona na obronną wieżę. Od strony miasta zamek był oddzielony wałem i fosą. W północnej części gródka wznosił się dom mieszkalny. Po sprzężeniu murów miejskich z murami zamku wawelskiego w 1321 roku znaczenie zamku Łokietka szybko zmalało i w 1340 roku jest już mowa o terenach znajdujących się przy „Starym zamku”. Na początku XV wieku zamek przeszedł w ręce Tarnowskich, którzy po pożarze w 1475 roku przebudowali go na pałac. W 1621 roku zamek kupiła księżna Anna z Branickich Lubomirska i przekazała go siostrom dominikankom.  W 1635 roku pałac został rozebrany, a na jego miejscu zbudowano na tym terenie klasztor. Do dziś zachowały się relikty baszty usytuowanej w murach obronnych miasta.

         Kraków jest stolicą województwa małopolskiego. Klasztor znajduje się w obrębie Starego Miasta, przy ulicy Na Gródku.

         Zdjęcia wykonano w lipcu 2010 roku.