Budowę murowanego pałacu w Krowiarkach rozpoczął w 1826 roku Jan Maurycy Strachwitz, na miejscu poprzedniego drewnianego założenia, wzniesionego przez rodzinę Beess. W 1840 roku budowa była kontynuowana z polecenia jego syna, Ernesta Joachima von Strachwitz. W 1843 roku Ernest sprzedał wieś Amandowi Leopoldowi von Gaschin. W latach 1852-77 za sprawą Mikołaja Strachwitza dokonano neogotyckiej przebudowy pałacu oraz powstał nowy park. W 1856 roku Hugo II Henckel von Donnersmarck poślubił Wandę von Gaschin, a pałac od tej chwili stał się własnością rodu Henckel von Donnersmarck. W 1892 roku pożar trawi północną, drewnianą część pałacu, która zostaje odbudowana i rozszerzona w 1898 roku w stylu secesyjnym.

Obecny pałac, zwrócony frontem ku zachodowi, jest budowlą utrzymaną w stylu neorenesansowym i neobarokowym. Jego starsza, piętrowa część, otynkowana na czerwono, wzniesiona została na planie prostokąta z ryzalitami na osiach,  z których frontowy jest wydany, natomiast ogrodowy zamknięty trójbocznie. Nowsza część murowana z cegły w stylu secesyjnym, jest dwupiętrowa. Cała budowla jest podpiwniczona. Korpus główny jest w zasadzie barokowy. Budowla pokryta jest mansardowym dachem, który wiąże się z pseudorenesansowymi wieżyczkami i szczytami ryzalitów w zupełnie ahistoryczny sposób. Jeszcze dziwniejsze wydaje się zwieńczenie wieży głównej, które prawdopodobnie jest antologią modnych w XIX wieku pseudostylów. Trójosiowy ryzalit frontowy wieńczy szczyt ze spływami, niszami i odcinkowym przyczółkiem. Nad ryzalitem znajduje się nadbudowana i najwyższa czworoboczna wieża utrzymana w stylu neobaroku. Czworoboczna wieża, której hełmowy dach przechodzi w ośmiobok posiadała dwie latarnie. Wieża posiada rozczłonkowane kolumienki i balustrady, które wsparte zostały na konsolach. Wieża posiada również kartusze, maski, sterczyny i lukarny. W narożnikach południowo-wschodnim i północno-zachodnim znajdują się kwadratowe wieże, które mają hełmy namiotowe i poprzedzone są niewielkimi dobudówkami posiadającymi wejścia. W narożnikach północno-wschodnim i południowo-zachodnim znajdują się wieżyczki cylindryczne zwieńczone hełmami stożkowymi. Wieże czworoboczne podzielone są przez gzymsy konsolkowe na dwie kondygnacje. W górnej kondygnacji wieży znajdują się potrójne okna, które zostały półkoliście zamknięte. W wieży czworobocznej znajduje się bogato dekorowany wykusz, który ma dwa okna rozdzielone kolumną, dach siodłowy, wybrzuszony, pokryty blachą w rybią łuskę, który wieńczy dekoracyjny grzebień. Powierzchnia pałacu wynosi około 6 500 metrów kwadratowych. Pałac ma w podziemiach 30 piwnic, które tworzą swoisty labirynt, natomiast na parterze i piętrach znajduje się 115 sal. Układ wnętrz jest dwutraktowy ze znajdującą się pośrodku sienią. Po bokach sieni w trakcie frontowym od północy znajduje się sala jadalna, a od południa sala balowa. Natomiast w trakcie tylnym obecna jest sala mauretańska. Wszystkie pomieszczenia nakryte są sufitami. Wokół pałacu rozpościera się 17,5 hektarowy park krajobrazowy. Park początkowo utrzymany był w stylu angielskim i założono go w XVII wieku, a gruntownie przekształcono w latach 1852-77 za sprawą Karoliny Sumin-Sumińskiej, z domu Leszczyc i Karola Strachwitza. W środku parku znajdował się staw przez który wiódł mostek. Ponadto na ternie parku znajduje się w południowo-wschodniej części mauzoleum rodowe Donnersmarcków, a w północno-zachodniej stajnia, wozownia, pozostałości po ujeżdżalni, basenie krytym i budynku dla służby. W północno–zachodnim narożniku mieścił się kiedyś drewniany kościółek.

W 1900 roku z dzierżonych majątków utworzono ordynację. Hugo i Wanda zamieszkiwali Krowiarki do 1905 roku, kiedy to przenieśli się do odnowionego pałacu w Brynku. Od 1911 roku zamieszkiwał tutaj Edgar I Graf von Henckel-Gaschin, a w latach 1939-45 był on własnością Hansa II Grafa von Henckel-Gaschin. Rezydencja przetrwała wojnę w stanie nienaruszonym. Po 1945 roku w pałacu działała Szkoła Aktywu Politycznego, a od 1947 roku Państwowy dom Dziecka i przedszkole. Od 1963 roku pałac przejął Szpital Rehabilitacyjno-Ortopedyczny. W 1970 roku szpital opuścił pałac wraz z jego cennym wyposażeniem i rozpoczął się okres niszczenia. Po prywatyzacji w latach dziewięćdziesiątych nowy właściciel nie przeprowadził remontu ani nie zabezpieczył obiektu. W 2007 roku pałac został sprzedany spółce z kapitałem luksemburskim. Nowy właściciel przeprowadza obecnie remont obiektu. 

Krowiarki są położone 11 km na północny-zachód od Raciborza, przy drodze nr 417 do Prudnika.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2012 roku.