Barokowy dwór w Książu Śląskim powstał prawdopodobnie około 1800 roku, według planów architekta Christiana Valentego Schultza. Dwukondygnacyjna, podpiwniczona budowla została założona na planie prostokąta i nakryto ją wysokim da­chem czterospadowym. Rezydencja zwrócona siedmioosiową elewacją frontową w stronę podwórza gospodarczego, w osi zaakcentowana została trójosiowym pozornym ryzalitem, zwieńczonym trójkątnym tympano­nem. Otwory okienne ryzalitu ujęte czterema lizenami, biegnącymi przez całą wysokość budynku, umieszczone są w trzech wydłużonych, cofniętych względem lica muru płasz­czyznach. Między oknami przyziemia a piętra umieszczone są prostokątne płyciny o szero­kości otworów okiennych. Główne wejście do budynku, z dwuskrzydłowymi drzwiami, mieści się w konchowo przeskle­pionej wnęce. W za­chodniej części elewacji południowej znajduje się dobudówka w formie murowanego gan­ku z bocznym wejściem, krytego daszkiem dwuspadowym. Do elewacji południowej, w latach 90-tych XIX wieku, dostawiono przybudówkę, sięgającą połowy wysokości pierwszej kondygnacji, nakrytą dachem pulpitowym. Układ wnętrz jest dwutraktowy. Główne wejście prowadzi do przesuniętej z osi sieni, mieszczącej prowadzącą na piętro klatkę schodową z ozdobną balustradą schodów. W przyziemiu budynku zlokali­zowano pomieszczenia gospodarcze, „czarną kuchnię”, wy­szynk i sołecką salę rozpraw. Po roku 1945 pomieszczenia te zostały podzielone ścianami działowymi, tworząc lokale mieszkalne. Pię­tro mieściło mieszkanie sołtysa. Na teren założenia folwarcznego prowadziła od strony północno-wschodniej dwuskrzydłowa brama wjazdowa, której pozostałością są dwa ceglane, otynko­wane filary. Nie istnieją już budynki gospodarcze, które niegdyś znajdowały się w południowej części założenia.

W roku 1836 właścicie­lem sołectwa był Erdmann, a w roku 1873 hrabia Schack von Wittenau z Dziadoszyc. W 1886 roku wieś przechodzi w ręce Heinricha Werndt. W latach 1902-1917 majątkiem władał Max Greulich. W 1921 roku majątek został podzielony na dwie części, z których część określana jako Freygut – dawne sołectwo, należała do Kurta Ihssena, od 1926 roku do Otto Haussmana, a od 1933 do 1944 do Hermanna Walzera. Po roku 1945 obiekt znajdował się w posiadaniu PGR. Wówczas podzielono wnętrza na mniejsze lokale mieszkalne. Pomieszczenia znajdujące się w północnej części przyziemia użytkowane były jako biura, które po likwidacji PGR zamieniono na mieszkanie. Obecnie zabytek nadal pełni funkcje mieszkalne.

Książ Śląski jest położony 12,5 km na południe od Zielonek Góry, przy drodze nr 283 do Kożuchowa. Dwór jest usytuowany pośrodku wsi, przy skrzyżowaniu dróg.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.