Neoklasycystyczny pałac w Kukowie został zbudowany w 1889 roku dla rodu von Bandemerów.
Jest to piętrowa, podpiwniczona budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem. W osi dziewięcioosiowej elewacji frontowej znajduje się poprzedzony schodami trójosiowy ryzalit wejściowy zwieńczony trójkątnym naczółkiem. Od południa znajduje się centralnie usytuowany taras poprzedzony schodami do parku. Pałac został przebudowany na początku XX wieku przez Dietricha von Bandemera, który ożenił się z córką wielkiego fabrykanta i twórcą hamulców kolejowych. Wówczas powstała obecna klatka schodowa, zainstalowano centralne ogrzewanie i wyposażono łazienki. Przy rezydencji znajdują się następujące zabytkowe obiekty: murowany zespół folwarczny z końca XIX wieku, stajnia z 1892 roku, obora z 1889 roku, a także budynek mieszkalny nr 17 z XIX wieku. Całość jest otoczona parkiem przypałacowym z drugiej połowy XIX wieku o powierzchni 3,5 ha, opartym na stylu krajobrazowym, wzbogaconym na początku XX wieku o kilka gatunków drzew. Park i pałac zostały odgrodzone od podwórza gospodarczego ceglanym, otynkowanym murem z bramą wjazdową.
Ostatnimi, przedwojennymi właścicielami majątku byli major Joachim von Bandemer i jego syn Joachim Dietrich. Po II wojnie światowej do 1992 roku mieściły się w nim biura stacji hodowli roślin. Następnie przejęła go Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, a obecnie od 1997 roku jest własnością prywatną.
Kukowo jest położone 13 km na północny-wschód od Słupska, 3 km na wschód od drogi nr 213 do Wicka. Założenie znajduje się w południowej części wsi, po wschodniej stronie drogi prowadzącej do Rogawicy.
Zdjęcia wykonano w maju 2013 roku.