Neorenesansowy pałac w Łącku zbudowany został w latach 1872-73 z inicjatywy Mikołaja Furmana, przy zachodnim brzegu jeziora Łąckiego Dużego. Rezydencję wzniesiono według projektu Korneliusza Gabryjelskiego.

Jest to dwukondygnacyjna, murowana z cegły i otynkowana budowla, zbudowana na asymetrycznym planie. Od strony północnej posiada ośmioboczną czterokondygnacyjną wieżę. We wnętrzu znajduje się przedsionek, hall, sala balowa. Obok Sali balowej jest biblioteka z drugiej strony prostokątny salon z pięknymi owalnymi, pastelowymi medalionami. Główne wejście poprzedzone gankiem z tarasem znajduje się w ryzalicie frontowym. W elewacji ogrodowej znajduje się pięciokątny ryzalit, przed którym znajduje się duży taras, z którego mamy piękny widok na jezioro. Całość nakryta jest płaskimi dachami. Pałac otacza park z aleją kasztanową i z aleją grabową oraz z zabytkowymi drzewami mającymi ponad 150 lat. Park powstał na początku XIX wieku.

Majątek w posiadaniu rodzimy Furmanów pozostawał do wybuchu I wojny światowej. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku dobra przejęło państwo polskie. Część ziem oddano lasom państwowym, a na blisko tysiącu hektarów utworzono Państwowe Stado Ogierów i stadninę, istniejące do dziś. W pałacu mieściły się biura stadniny i mieszkał jej dyrektor. W latach 1938-39 w pałacu rezydował marszałek Edward Rydz- Śmigły, na krótko też we wrześniu 1939 roku gen Władysław Anders. W czasie II wojny światowej pałac i stadninę przejęli Niemcy. Po wojnie, w 1947 roku na trzy lata budowlę przejął Urząd Rady Ministrów, a następnie, aż do połowy lat 80-tych majątkiem zarządzał Fundusz Wczasów Pracowniczych, powoli rujnując zabytek. W pałacowych plenerach nakręcono jeden z odcinków „Stawki większej niż życie” oraz „Szatana z siódmej klasy. W 1989 roku w majątku stadniny utworzono Stado Ogierów, a pałac kupiło Towarzystwo Ubezpieczeniowe „Warta”. Obecnie pałac jest własnością prywatną.

Łąck jest położony 12 km na południowy-zachód od Płocka, przy drodze nr 60 do Gostynina. Pałac znajduje się nad jeziorem, po lewej stronie drogi, przy ulicy Amazonki 3. Dostęp do rezydencji jest praktycznie niemożliwy. Widać ją trochę w miesiącach zimowych z przeciwległego brzegu jeziora.

Zdjęcia wykonano w lutym 2014 roku.

  • Brama wjazdowa

  • Widok z przeciwległego brzegu jeziora