Pierwotny pałac w Łebuni został zbudowany w XVIII wieku przez rodzinę Grellachów, posiadających majątek od XIV do XIX wieku. Wskutek późniejszych przebudów pałac zyskał neoklasycystyczny wygląd.

Jednokondygnacyjny korpus główny rezydencji został zbudowany na planie wydłużonego prostokąta i nakryto go dachem mansardowym z uskokiem. Od frontu pałac posiada piętrowy ryzalit zwieńczony trójkątnym frontonem. Ryzalit jest poprzedzony zabudowanym gankiem. Analogicznie w elewacji ogrodowej wysunięto piętrowy ryzalit, do którego przylega półowalna weranda. Od zachodu długą oś dworu przedłuża piętrowy pawilon i jednokondygnacyjna dobudówka. Całość otoczona jest zaniedbanym parkiem.

Po Grellach majątek był własnością Grumbkowych, następnie Rothów i w końcu Sinnerów. Od 1945 roku pałac użytkowany przez miejscowy PGR uległ dewastacji. Pod koniec XX wieku budowlę częściowo strawił pożar a obecnie nowy, prywatny właściciel przystąpił do jego odbudowy.

Łebunia jest położona 12 km na południe od Lęborka, przy drodze nr 214 do Sierakowic. Pałac znajduje się na końcu wsi po prawej stronie drogi, przy skrzyżowaniu z drogą do Cewic.

Zdjęcia wykonano w czerwcu  2009 roku.