Murowany dwór w Leńczach został wybudowany w pierwszej połowie XIX wieku przez Brandysów, którzy zakupili majątek w 1835 roku. Jest to piętrowa, częściowo podpiwniczona budowla, założona na planie prostokąta ze zwieńczonymi trójkątnie ryzalitami na osiach, nakryta niskim dachem dwuspadowym z naczółkami. Elewacje proste, symetryczne, pozbawione elementów architektonicznych, za wyjątkiem obiegających fasady wydatnych gzymsów – kordonowym i podokapowym. Ryzalit fasady zachodniej posiada boniowane narożniki na parterze, a na piętrze duże, zamknięte półkoliście okno obramowane szerokimi lizenami. Wejście poprzedzają wachlarzowe kamienne schody. Wnętrza dworu są dwutraktowe z sienią na osi. Z dawnego zespołu dworskiego zachował się ponadto okazały, dwukondygnacyjny spichlerz z oryginalnymi, zewnętrznymi, lustrzanymi schodami prowadzącymi na piętro. Całość była otoczona parkiem krajobrazowym, z którego do dziś niewiele się zachowało.
W drugiej połowie XIX wieku spisy posiadłości wymieniają jako właścicielkę majątku Józefę Rydwan Brandysową. W 1883 roku po śmierci Józefy, ostatniej przedstawicielki rodu, majątek odziedziczyło siedmiu spadkobierców, z których po ugodzie zawartej w 1890 roku pozostało tylko dwóch – Józefa Modliszewska i Wiktoria Drohojowska. W 1905 roku dobra te nabyli Maria i Andrzej Wysoccy. W okresie międzywojennym kolejnym właścicielem został zięć Wysockiego, baron Jan Przychocki, którego zięć, Dębicki, gospodarował w Leńczach do 1945 roku. Po wojnie majątek został przejęty przez Skarb Państwa i rozparcelowany. W 1981 roku zdewastowany w 80% dwór wraz z zabudowaniami gospodarczymi i parkiem zakupiła osoba prywatna. Nowi właściciele przeprowadzili generalny remont obiektu i przeznaczyli go na cele mieszkalne. Obecnie obiekt po kolejnym remoncie pełni funkcję hotelową.
Leńcze są położone 4 km na północny-wschód od Kalwarii Zebrzydowskiej, 1 km na wschód od drogi nr 953, przy lokalnej drodze do Zarzyc Małych. Dwór umiejscowiony w północnej części wsi.
Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.