Kienesa czyli świątynia karaimska w Trokach wybudowana została w XVIII wieku. Był to budynek drewniany, niszczony podczas pożarów w 1794 i 1812 roku. Ostatnia odbudowa trwała w latach 1894-1904. Świątynię wzniesiono wówczas na podmurówce kamiennej, na planie zbliżonym do kwadratu, i nakryto czterospadowym łamanym dachem polskim z czworoboczną wieżyczką. Wnętrze świątyni jest podzielone ażurową ścianką, która oddziela pomieszczenie dla mężczyzn od części dla kobiet. Nad przedsionkiem wznosi się wsparty na kolumnach balkon. Przy ścianie wschodniej znajduje się klasycystyczny echał. Wystrój świątyni jest bardzo skromny. Kienesa znajduje się przy ulicy Karaimskiej, gdzie od dawna mieściły się siedziby Karaimów trockich.

Zachowała się tam również część historycznej zabudowy, głównie dziewiętnastowiecznej, z charakterystycznymi domami mieszkalnymi o potrójnych oknach na ścianie szczytowej.

Karaimi, to lud pochodzenia tureckiego, o religii zbliżonej do judaizmu, zostali sprowadzeni z Krymu przez Witolda w latach 1397-98 i osadzeni w Trokach, gdzie pełnili straż przy książęcym zamku. Ze względu na przypisywaną im uczciwość i szlachetność cieszyli się przywilejami władców, mimo iż nie byli ludnością chrześcijańską. Karaimi później słynęli z ogrodnictwa i sadownictwa, zajmowali się też m.in. garbarstwem i rzemiosłem artystycznym. Troki zawsze były najważniejszym ośrodkiem życia duchowego dla społeczności Karaimów w Rzeczpospolitej.

Oprócz wspomnianej świątyni można w mieście zwiedzić unikatową nekropolię karaimską, położoną nad brzegiem jeziora Tamaryszki (lit.Senosios karaimý kapines). Składa się ona z dwóch części, starszej i nowej, rozdzielonych XIX-wiecznym ogrodzeniem ze starszymi bramami. Napisy na nagrobkach wykonane są w językach rosyjskim, polskim, karaimskim lub hebrajskim. Najstarsze nagrobki, w formie steli i kolumn, w starej części datowane są na XV wiek.

Kienesa w Trokach znajduje się przy ulicy Karaimskiej, a nekropolia przy Žalioji g.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2010 roku.