Założenie pałacowe w Łomnicy składa się z barokowego pałacu z 1720 roku, zwanego Dużym Pałacem, Małgo Pałacu (tzw. Domu Wdów) wzniesionego w 1804 roku oraz Folwarku. Duży Pałac, początkowo jako wczesnobarokowy dwór został zbudowany dla rodziny de Thomagnini, która posiadała majątek od połowy XVII wieku aż do 1738 roku. Z tego czasu pochodzi korpus oraz dwa narożne alkierze. Przypuszczalnym budowniczym pałacu był znany śląski architekt Martin Frantz. W 1738 roku nabył pałac bogaty kupiec Christian Menzel z Jeleniej Góry, który w latach 1803-04 zbudował Mały Pałac. Obiekt przeznaczony był dla starszego członka rodziny von Menzel. Majątek należał do tej rodziny do 1811 roku. Kolejnymi właścicielami Łomnicy byli kupiec z pobliskich Kowar Georg Flachs, a następnie baron Moritz von Roth. Od jego spadkobierców odkupił posiadłość pruski ambasador na dworze sycylijskim Carl Gustav Ernst von Kuster. Było to w 1835 roku. Zapragnął on przebudować pałac w tak modnym wówczas stylu biedermeierowskim. Zmian dokonano w zakresie układu pomieszczeń, wzniesiono reprezentacyjną klatkę, dodano nową kondygnacje, powiększono otwory okienne. Projekt wykonał architekt Albert Tollberg, uczeń sławnego pruskiego architekta z XIX wieku Karla Friedricha Schinkla.
Obecnie jest to murowany i otynkowany, trzykondygnacyjny budynek wzniesiony na rzucie kwadratu z narożnymi alkierzami-ryzalitami w fasadzie, flankującymi dwukolumnowy portal balkonowy usytuowany w osi fasady. Alkierze zostały nakryte spłaszczonymi hełmami, a korpus pałacu dachem czterospadowym. Wnętrze pałacu zachowało nie zmieniony układ przestrzenny. W pomieszczeniach parteru zachowały się duże fragmenty malarstwa ściennego z początku XVIII i XIX wieku.
Mały Pałac (Dom Wdów) to klasycystyczny dwukondygnacyjny budynek wzniesiony na planie prostokąta, nakryty dachem czterospadowym z lukarnami. Od północy i południa obiekt posiada w osi trzykondygnacyjne ryzality, zwieńczone trójkątnymi naczółkami. Dwutraktowe wnętrze zachowało pierwotny układ pomieszczeń. Przy pałacu założono malowniczo położony 9 hektarowy park krajobrazowy w stylu angielskim tworzący jedną całość razem z położonym po drugiej stronie rzeki parkiem Pałacu Wojanów, projekt których przypisuje się Peterowi Josephowi Lenne oraz uczniowi słynnego księcia Pucklera – ogrodnikowi Reder.
Aż do 1945 roku założenie pozostawało własnością rodziny von Kuster. Po zdobyciu Dolnego Śląska i nacjonalizacji majątku w Dużym Pałacu urządzono szkołę, która znajdowała się tutaj do końca lat 70-tych. Z uwagi na zły stan techniczny budynku szkołę przeniesiono w inne miejsce. Od roku 1980 roku Duży Pałac popadał w ruinę. Zawalił się dach i stropy. Wniosek o rozbiórkę został odrzucony przez konserwatora zabytków. W tym smutnym stanie zabytek przetrwał do zmiany ustroju. W 1991 roku Duży Pałac kupił Ulrich von Kuster, wnuk ostatniej właścicielki, Constanze von Kuster, w celu uratowania zabytku. Początki były ciężkie, i tylko dzięki wspólnemu polsko-niemieckiemu zaangażowaniu i wysiłkowi udało się uratować prawie już utracony obiekt. Od 2000 roku swoją siedzibę w odbudowanym Dużym Pałacu ma Centrum Kulturalne, które przede wszystkim zajmuje się ochroną krajobrazu kulturowego Dolnego Śląska oraz rozwojem i promocją bogactwa kulturowego śląska. Na parterze znajduje się biblioteka. Na pierwszym piętrze od wiosny 2005 roku prezentowana jest stała wystawa „Dolina pałaców i ogrodów – Kotlina Jeleniogórska na Śląsku – nasze wspólne dziedzictwo kulturowe”, którą można zwiedzać przez cały rok. Wystawa mieści się w trzech salach ekspozycyjnych i pozwala poznać pałace, zamki i dwory szlacheckie Kotliny Jeleniogórskiej. W roku 1995, po upadu PGR pan Kuster dokupił drugi pałac łomnicki tzw. Mały Pałac (Dom Wdów), który znajduje się kilka metrów od Dużego Pałacu. I tu również konieczne było przeprowadzenie kapitalnego remontu. Od roku 1997 w Małym Pałacu znajduje się przytulny hotel z restauracją. W roku 2007 rozpoczęto renowację historycznego folwarku Łomnickiego, który również znajdował się w bardzo złym stanie technicznym. Dzięki wsparciu wielu organizacji krajowych i zagranicznych powstał tam muzealny folwark z interesująca ofertą dla turystów mający na celu pokazać, jak ciekawe było życie na folwarku. Powstał tam ogród kuchenny, zrekonstruowany na podstawie dawnych planów, który zachwyca wszystkich swoim bogactwem ziół, warzyw, kwiatów i owoców – dostępny codziennie. Codziennie otwarta Restauracja „Stara Stajnia” w imponującym 40 m budynku z przepięknymi sklepieniami zaprasza na wiejskie posiłki oraz niezapomniane imprezy okolicznościowe.
Łomnica jest położona 6 km na południowy-wschód od centrum Jeleniej Góry, przy lokalnej drodze do Wojanowa. Z Jeleniej Góry należy wyjechać ulicą Łomnicką.
Zdjęcia wykonano w lutym 2012 roku.
Od ostatniego mojego pobytu w Łomnicy, przy pałacu przybył nowy zabytek. Jest to dom modlitwy wybudowany dla wspólnoty ewangelickiej w 1748 roku w Rząśnikach. Wzniesiony w konstrukcji szkieletowej (ryglowej) z wypełnieniem ceglanym na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym. Przeniesiony z Rząśnik, gdzie po 1945 roku był wykorzystywany jako magazyn owoców. Zrekonstruowany w 2020 roku w miejscu dawnych zabudowań folwarcznych przy pałacu w Łomnicy. Jest to ostatni oryginalny obiekt tego typu na Dolnym Śląsku.
Nowe zdjęcia wykonano w maju 2024 roku.