Pierwsza Gildia Ducha Świętego (będąca stowarzyszeniem kupców i rzemieślników), powstała w Rydze w 1252 roku. Wraz z rozwojem miasta, które od 1282 roku należało do Ligi Hanzeatyckiej, zaszła potrzeba rozdzielenia interesów tych dwóch najbardziej wpływowych grup zawodowych, co też ostatecznie nastąpiło w 1354 roku. W efekcie podziału Gildii Ducha Świętego powstała Mała Gildia św. Jana, skupiająca rzemieślników i Wielka Gildia Matki Boskiej, zrzeszająca kupców. Oba stowarzyszenia bardzo szybko uzyskały w mieście znaczące wpływy, co też nie raz legło u podstaw ostrych konfliktów z Krzyżakami inflanckimi oraz magistratem. Kulminacją sporów o dominację w mieście były tzw. „rozruchy kalendarzowe”, w trakcie których stracono syndyka i wójta (przedstawicieli magistratu i jednocześnie stronników Korony), a później także dwóch członków gildii – ławnika Brynka i notariusza Gizego.

Gildie zachowały ogromne wpływy w Rydze aż do wybuchu I wojny światowej, choć w XIX w. zmienił się ich charakter – Wielka Gildia przekształcona została w nowoczesną izbę kupiecką, a Mała Gildia we wpływową izbę przemysłową. Siedziby obu Gildii wznoszą się w północno – zachodnim narożniku Placu Liwskiego, położonego w obrębie Starej Rygi.

Oba gmachy zbudowane zostały w średniowieczu i oba zostały w XIX wieku przebudowane w stylu neogotyckim. Charakterystycznym elementem siedziby Małej Gildii jest ozdobna, czterokondygnacyjna wieża, a także usytuowana w narożniku, strzelista wieżyczka. Wnętrze Małej Gildii również utrzymane jest w stylu neogotyckim, a na uwagę zasługują tu również XIX – wieczne witraże.

Jeśli chodzi o siedzibę Wielkiej Gildii, to zachowała ona znacznie więcej oryginalnych elementów i pomieszczeń. Szczególnie ciekawie prezentuje się tu średniowieczna Sala Munsterska oraz XV-wieczna Izba Nowożeńców (jej nazwa bierze się stąd, że w gmachu Wielkiej Gildii często organizowane były wesela, a Izba Nowożeńców służyła młodej parze do skonsumowania małżeństwa). Dziś w dawnym budynku Małej Gildii znajduje się centrum kulturalne, a w gmachu Wielkiej Gildii ma swoją siedzibę Łotewska Narodowa Orkiestra Symfoniczna.

Dom Kotów lub Koci Dom (łot. Kaķu nams) – budynek usytuowany na ryskim Starym Mieście na ulicy Meistaru 10, zbudowany w 1909 roku według projektu Friedrich’a Scheffel’a. Jest to secesyjny budynek stylizowany na architekturę średniowieczną. Jest głównie znany ze względu na rzeźby dwóch kotów z charakterystycznie wygiętymi grzbietami i uniesionymi ogonami. Rzeźby umieszczone są na dachu budynku. Anegdota głosi, że budynek został wzniesiony przez kupca, który bezskutecznie usiłował dostać się do gildii. Na złość nieustępliwym władzom cechu dwa koty zdobiące wieżyczki kamienicy nakazał odwrócić ogonem w kierunku pobliskiego budynku gildii. Ta w końcu wyciągnęła wnioski. Urażonego handlarza udało się obłaskawić, kocury zostały odwrócone. Dziś są symbolem tego miasta chętnie pokazywanym na pocztówkach, koszulkach i innych gadżetach.  

Zdjęcia wykonano w lipcu 2014 roku.