Pierwotnie gotycki zamek (łot. Rīgas pils) został wzniesiony w latach 1330–53 przez Krzyżaków inflanckich (którzy dużo wcześniej wchłonęli Zakon Kawalerów Mieczowych). Warownię zbudowano poza murami miasta w pobliżu wcześniej istniejącego szpitala św. Ducha, po tym gdy mieszczanie zburzyli poprzedni zamek Kawalerów Mieczowych stojący w centrum starego miasta. Warownia wzniesiona na rozkaz mistrza zakonu Eberharda Monheima, otrzymała plan czworoboku. Wewnątrz znalazł się obszerny dziedziniec, a przy narożnikach budowli postawiono wieże obserwacyjne. Na nic jednak zdała się przezorność Krzyżaków, bowiem w XV wieku budowla została zdobyta i splądrowana przez mieszczan. Po zakończeniu waśni pomiędzy Krzyżakami a ryskim mieszczaństwem, zamek został odbudowany na przełomie XV i XVI wieku. Dodano wtedy dwie szerokie okrągłe baszty w narożach. W dniu 5 marca 1562 roku mistrz zakonu Gotard Kettler na zamku złożył hołd przedstawicielowi króla Polski. Zamek do 1621 był rezydencją namiestnika króla Polski (m.in. Jan Hieronim Chodkiewicz i książę Jerzy Radziwiłł) i obsadzony był przez polską załogę wojskową. W 1582 roku na zamku rezydował król Stefan Batory.

W wraz z pojawieniem się w Rydze Szwedów nastąpiła przebudowa założenia. W latach 40-tych XVII wieku ukończone zostało nowe, barokowe skrzydło północno – zachodnie, które całkowicie zmieniło kształt zamku, dawny czworobok stał się teraz wydłużonym prostokątem, a w obrębie kompleksu zamkowego znalazły się dwa dziedzińce.

Ostatnie duże prace budowlane przeprowadzono tu natomiast już w okresie istnienia Republiki Łotewskiej, gdy władze nowego państwa postanowiły zaadaptować zamek dla swoich potrzeb. To właśnie wtedy przy północno – zachodnim skrzydle architekt Eizens Laube dobudował charakterystyczną, strzelistą Wieżę Trzech Gwiazd. On także utworzył w obrębie kompleksu drugie reprezentacyjne pomieszczenie – Salę Czerwoną (pierwsza Sala Biała powstała z pocz. XIX w.). Po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości, w 1991 roku, zamek pozostał w rękach władz państwowych.

Od 1995 roku jest rezydencją prezydenta Łotwy oraz siedzibą trzech muzeów – Muzeum Historii Łotwy, Muzeum Sztuki Zagranicznej i Muzeum Literatury i Sztuki im. Rainisa. Muzeum Historii Łotwy gromadzi imponującą kolekcję blisko miliona eksponatów, obejmujących m.in. zbiory archeologiczne, geologiczne i botaniczne, a także numizmaty, wyroby łotewskiego rękodzieła i obiekty sztuki sakralnej. W Muzeum Sztuki Zagranicznej prezentowana jest z kolei sztuka starożytnego Egiptu i Grecji, a także sztuka Dalekiego Wschodu oraz nowożytne malarstwo niemieckie, holenderskie i włoskie. I wreszcie Muzeum Literatury i Sztuki im. Rainisa poświęcone jest zarówno Jānisowi Rainisowi – słynnemu łotewskiemu poecie i dramatopisarzowi tworzącemu na przełomie XIX i XX wieku, jak i ogólnie łotewskiej kulturze od połowy XIX wieku.

Zamek Ryski wznosi się przy Placu Zamkowym (łot. Pils laukums), na prawym brzegu Dźwiny, w północnej części Starego Miasta.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2014 roku.

  • Elewacja od Placu Zamkowego

  • Widok od Starówki

  • Baszta południowo-wschodnia

  • Skrzydło południowe

  • Skrzydło południowe

  • Narożnik południowo-zachodni

  • Skrzydło zachodnie (od Dźwiny)

  • Baszta południowo-wschodnia