Konkatedra świętego Jana w Valletcie została wybudowana w latach 1573-78 pod nadzorem Wielkiego Mistrza Jeana de la Cassiere jako kościół Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana. Świątynię zaprojektował maltański architekt Girolamo Cassar. Katedra posiada osiem kaplic, z których każda poświęcona jest jednemu z „języków” zakonu joannitów.

Ma ona surową, obronną fasadę z portalem głównym i dwiema wieżami zegarowymi oraz wspaniałe, barokowe wnętrza. Wchodzi się do niej od Republic Street, aby po przejściu przez bogato zdobioną kaplicę joannitów niemieckich oraz obok monumentalnego pomnika Wielkiego Mistrza Marca Antonia Zondadariego, znaleźć się w ogromnej nawie głównej. Nawa ma 53 metry długości i 15 metrów szerokości, łącznie z ośmioma bocznymi kaplicami narodowych grup rycerzy. Wszystkie bogato zdobione, wypełnione dziełami sztuki, obrazami, rzeźbami, arrasami. Surowy początkowo wystrój z czasem zaczął się bogacić, głównie dzięki hojnym darom rycerzy zakonu.

Na początku XVII wieku wielki mistrz zakonu Cotoner nakazał remont i ozdobienie kościoła w nowym barokowym stylu, który oglądamy dzisiaj. I tak pod okiem kalabryjskiego malarza Mattia Preti, budowla zaczęła przekształcać się w prawdziwą perłę baroku. Centralnym punktem katedry jest ołtarz główny, początkowo ołtarzem był obraz przedstawiający chrzest Chrystusa, a obecnie centralnym punktem jest marmurowa XVIII wieczna rzeźba Giuseppe Mazzuoli przedstawiająca chrzest Chrystusa przez Jana Chrzciciela. Ołtarz w centrum sanktuarium był darem wielkiego mistrza Carafa, centralnym motywem jest Ostatnia Wieczerza wszystko wykonane z brązu złoconego i lapis-lazuli, przed ołtarzem wisi srebrna lampa z wiecznym światłem podtrzymywana przez dwa anioły – dar Bali Fra Vincenzo Rospigliosi z roku 1669.

Osobna historia to posadzka, która wyłożona jest kolorowymi płytami nagrobnymi upamiętniającymi zmarłych rycerzy zakonu.

Do katedry przylega Oratorium, czyli obiekt, który swego czasu pełnił funkcję prywatnej kaplicy Wielkich Mistrzów Zakonu. Wchodzi się do niego bezpośrednio z wnętrza katedry, jednak fotografowanie w jego wnętrzach jest surowo zabronione, o czym przypominają wszechobecne ostrzeżenia, oraz ochroniarze pilnujący by nikt tego zakazu nie złamał. Najważniejszym elementem w Oratorium są słynne obrazy Michelangelo Merisiego, znanego szerzej jako Caravaggio – „Ścięcie św. Jana” i „Święty Hieronim”. Ogromnych rozmiarów płótno zajmuje niemal całą ścianę Oratorium i prezentuje się wspaniale. Drugi, mniejszy obraz wisi na lewej, bocznej ścianie. Słynny włoski malarz przez pewien czas przebywał na Malcie, gdzie tworzył, ale też i chronił się przed wyrokami, gdyż oprócz swego talentu malarskiego zasłynął również jako przestępca.

Nawę okalają kaplice „językowe”. Kaplica Włoska jest pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej patronki rycerzy włoskich; Kaplica Niemiecka jest poświecona Objawieniu Pańskiemu; Kaplica Francuska została poświęcona wielkiemu mistrzowi la Cassiere; Kaplica Hiszpańska (Leon, Kastylia i Portugalia) jest pw. św. Jakuba patrona Hiszpanii; Kaplica Prowansji – 4 skręcone kolumny zdobią ołtarz przedstawiający św. Michała; Kaplica Aragonii, najokazalsza i najbardziej bogato zdobiona kaplica w katedrze, jest poświęcona św. Jerzemu.

W czasie II wojny światowej Valletta była intensywnie bombardowana przez Włochów i Niemców, w wyniku nalotów bombowych zburzono wiele domów w centrum, katedra szczęśliwie uniknęła całkowitej zagłady, na szczęście jej bogate wyposażenie zostało na czas wojny przeniesione w inne bezpieczne miejsce.

Katedra znajduje się w centrum miasta, obok Pałacu Wielkich Mistrzów.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2017 roku.