Pierwotny dwór w Małuszowie został zbudowany na początku XVII wieku z fundacji rodziny von Abschatz. W XVIII wieku przebudowano go na barokowy pałac, nadając mu formę podobną do obecnej.

Rezydencję wzniesiono na planie podkowy, z cegły i kamienia. Składa się z trzech podpiwniczonych dwukondygnacyjnych skrzydeł nakrytych wielospadowym dachem. W elewacji frontowej usytuowano czterokolumnowy portyk, dźwigający taras z wysuniętym gzymsem i balustradą z piaskowca. W skrzydle wschodnim znajduje się boczne wejście z kartuszem herbowym. W pobliżu założenia usytuowano oficyny i zabudowania folwarczne. Całość otacza zarośnięty park, w którym znajdują się dwa stawy.

Pod koniec XVIII wieku rezydencja stała się własnością barona Ludwika von Richthofena, następnie księcia Ludwiga von Hessen i dalej króla bawarskiego Ludwika I. Od 1842 roku majątek był w rękach rodziny von Sprenger. Po wojnie pałac należał do Stacji Nasienno-Szkółkarskiej w Snowidzy, a potem znajdował się w zasobach AWRSP. Obecnie jest w rękach prywatnych i przechodzi remont na potrzeby hotelowe.

Małuszów jest położony 11 km na południe od Legnicy, przy drodze nr 3 do Jawora.

Zdjęcia wykonał mój kolega Zdzisław Sośniak w sierpniu 2006 roku.