Pałac w Minodze powstał po roku 1859 w wyniku przebudowy starszego dworu, z inicjatywy Teofila Wężyka.

Powstała wówczas rezydencja w stylu włoskiej, letniej willi podmiejskiej, zaprojektowana przez architekta krakowskiego – Filipa Pokutyńskiego. Jest to parterowa budowla założona na planie prostokąta z piętrową wieżą w prawym narożniku. Za wieżą znajduje się niewielkie poprzeczne, piętrowe skrzydło. Korpus nakryto blaszanym dachem dwuspadowym, a wieżę czterospadowym. Do wnętrza prowadzi czterokolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym szczytem, poprzedzony schodami i dziedzińcem honorowym. Całość położona jest w 6-cio hektarowym parku krajobrazowym, w którym znajduje się zabytkowy spichlerz.

Po śmierci Teofila majątek trafia w ręce rodziny Bobrowskich, którzy mieszkają w pałacu do 1945 roku. Po II wojnie światowej majątek wraz z pałacem przejmuje Skarb Państwa. Pałac służy kolejno za mieszkania dla pracowników rolnych, sklep, siedzibę drużyny sportowej, a następnie także mieści się tu szkoła. W latach 1990-2000 obiekt uległ całkowitej dewastacji. W 2002 roku zdewastowany obiekt kupują państwo Jolanta i Zbigniew Pełkowie, którzy go wyremontowali na cele mieszkalne, a obok w zabudowaniach folwarcznych urządzili centrum hotelowo-konferencyjne.

Minoga jest położona 20 km na północ od Krakowa, 1 km na północ od drogi nr 773 ze Skały (3 km na wschód) do Słomnik.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2010 roku.