Gotycki zamek w Mirowie zbudowano za panowania Kazimierza Wielkiego, lecz co do fundatora nie ma jednomyślności. W 1405 roku po raz pierwszy dokument wspomina istnienie zamku z burgrabią Sasinem.

         Zamek górny został wzniesiony na wysokiej skale na planie zbliżonym do trapezu z wieżą od strony południowo-zachodniej, wtopionej w mury do trzeciej kondygnacji. U podnóża skały znajdował się zamek dolny, otoczony murem obronnym z wjazdem od strony południowo-wschodniej poprzedzonym mostem zwodzonym przerzuconym nad fosą. Od wschodu wzniesiono na zamku dolnym wieżę mieszkalno-obronną, a w części północno-wschodniej znajdowała się baszta na rzucie czworoboku. Warownia była zbudowana z miejscowego łamanego wapienia.

         Przez cały XV wiek dziedzicami Mirowa byli Koziegłowscy, a po nich Myszkowscy. Od połowy XVII wieku zamek należał do Męcińskich. W czasie „Potopu” Szwedzi zniszczyli i spalili warownię i choć została ona odbudowana to w XVIII wieku została opuszczona i popadła w ruinę. W latach 1960-62 przeprowadzono prace konserwatorskie i zabezpieczono to co zostało w formie trwałej ruiny. W 2006 roku ruiny sprzedano rodzinie Laseckich

         Mirów jest położony na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej ok. 45 km na południowy-wschód od Częstochowy. Jadąc drogą nr 792 z Żarek do Kroczyc, należy w Kotowicach skręcić w lewo.

         Zdjęcia wykonano w sierpniu 2004 roku.