Mirsk, pierwotnie Eulendorf (Sowia Wieś) powstał w miejscu, gdzie stary trakt handlowy z Jeleniej Góry do Żytawy przekraczał Kwisę. W 1319 roku osada przyłączona została do księstwa jaworskiego. Prawa miejskie nadał Mirskowi książę Henryk Jaworski przed 1337 rokiem. (według innych źródeł w 1329 roku). Miasto lokowane na prawie lwóweckim otrzymało herb przedstawiający sokoła z upolowanym ptakiem w dziobie. Po śmierci księcia Henryka miasto związane było z zamkiem Gryf i stanowiło prywatną posiadłość Schaffgotschów. Mirsk nie posiadał umocnień, jedynie przy mostach ustawiono bramy. W 1431 roku miał miejsce najazd husytów, jednak odparto go dzięki pomocy załóg z Czochy, Gryfa i Świecia. 17 lat później wędrowni rabusie puścili je jednak z dymem. Nauki Lutra padły tu na podatny grunt i prawie cała okoliczna ludność przeszła jeszcze w latach 20-tych XVI wieku na protestantyzm.

Po pożarze miasta w 1558 roku odbudowano kościół i ratusz. Straszliwe żniwo ponad 3000 ofiar pochłonęła w mieście i okolicy zaraza z lat 1565-66. Mimo tych nieszczęść Mirsk pod koniec XVI wieku należał do największych ośrodków produkcji płótna lnianego na Śląsku. Podczas wojny trzydziestoletniej wojska obu walczących ze sobą stron plądrowały miasto aż 31 razy. W 1654 roku odebrano kościół protestantom, którzy dopiero 100 lat później wznieśli własny dom modlitwy. W 1767 roku po raz ostatni płonie prawie całe miasto. Dzięki pomocy sąsiednich miast, Schaffgotschów oraz króla Fryderyka II szybko je odbudowano. Wytwarzane tu w XVIII wieku pończochy wysyłane były aż do Ameryki. Rozwinęło się też szlifierstwo drogich kamieni i szkła. Od kiedy w 1865 roku uruchomiono linie kolejową Jelenia Góra – Lubań, powstały konne połączenia Mirska z najbliższymi stacjami w Rębiszowie i Gryfowie Śl. W 1933 roku, aby przyciągnąć większe rzesze turystów zmieniono nazwę miasta z Friedeberg am Queis (Mirsk nad Kwisą) na Friedeberg im Isergebirge (Mirsk w Górach Izerskich). W 1938 roku Mirsk powiększył się przez przyłączenie części Skarbkowa, gdzie w czasie wojny istniał obóz pracy, od 1944 roku filia obozu koncentracyjnego Gross Rosen dla kobiet narodowości żydowskiej.  Miasto zajęte zostało przez Armię Czerwoną 8/9 maja 1945 roku. Tuż po wojnie nosił nazwę Spokojna Góra będącą tłumaczeniem dotychczasowej nazwy niemieckiej. Następnie miastu została nadana obecna nazwa – od słowa „mir” oznaczającego pokój. Miasto zachowało zabytkowy układ urbanistyczny. 

Mirsk jest położony 10 km na południe od Gryfowa Śląskiego,przy drodze do Świeradowa-Zdroju.

Zdjęcia wykonano w maju 2024 roku. 

Najważniejsze zabytki miasta to: