Fundatorem gotyckiego zamku zbudowanego w Mokrsku Górnym zbudowanego w drugiej połowie XIV wieku, był biskup krakowski Florian lub jego brat Klemens Mokrski, kasztelan radomski.

        Założenie zostało wzniesione z kamieni na planie prostokąta o wymiarach ok. 25 x 45 m. Wzdłuż kurtyny zachodniej stał trzykondygnacyjny, podpiwniczony budynek mieszkalny. Wjazd prowadził przez wysoką wieżę bramną wysuniętą z lica kurtyny południowej. Od północy i wschodu dziedziniec o wymiarach 24 x 29 m był otoczony murem obronnym, zwieńczonym gankiem dla straży. Warownia była usytuowana na kępie wśród mokradeł, otoczonej fosą. Dostać się do niej można było po usypanej grobli.

         Mokrscy rezydowali na zamku do 1509 roku. Przez pierwszą połowę XVI wieku właściciele zmieniali się co najmniej pięciokrotnie. W 1531 roku majątek kupiła królowa Bona, która przebudowała zamek w stylu renesansowym. Od roku 1540 kolejnymi właścicielami byli Sancygniowscy. Zamek, którego późniejsi właściciele zmieniali się dosyć często, przestał pełnić funkcję zamieszkałej rezydencji na przełomie XVIII i XIX wieku. Kiedy w latach 1844-46 przeprowadzono inwentaryzację budowli, była już ona znacznie zrujnowana. Do dziś zachowały się relikty wschodniej ściany domu mieszkalnego i północno-wschodni narożnik muru kurtynowego.

         Mokrsko Górne jest położone 30 km na południowy-zachód od Kielc. Jadąc drogą nr 7 do Jędrzejowa. w miejscowości Mnichów należy skręcić w lewo i po 5 km dojedziemy do Mokrska. Ruiny znajdują się na podmokłych łąkach Nidziańskich we wschodniej części wsi.

         Zdjęcia wykonano w maju 2005 roku.

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku

  • Ruiny zamku