W Mściszewicach na Pojezierzu Kaszubskim znajduje się kilkanaście kurhanów. W 2010 roku trzy kurhany zostały przebadane przez archeologów. Przebadane kurhany posiadały zbliżoną konstrukcję kamienną. Zasięg każdego z nich wyznaczał wieniec ułożony z dużych głazów, których długość dochodziła do 40 cm. Wewnętrzną część kurhanu, czyli nasyp wykonano z mniejszych kamieni. Największy kurhan miał ok. 9 m średnicy, a jego wnętrze kryło spopielone szczątki człowieka. Było to skupisko przepalonych kości ludzkich rozsypanych na przestrzeni około 2 m. kw. Badacze ustalili, że kurhan usypała ludność kultury pomorskiej w okresie halsztackim D, czyli prawie 2500 lat temu. Drugi przebadany kurhan wzniosła ludność tego samego kręgu kulturowego, ale był on znacznie mniejszy. Jego średnica wynosiła około 5 metrów. Tutaj też archeolodzy natrafili na spopielone szczątki zmarłego, ale znajdowały się one poza nasypem, tuż przy wieńcu kamiennym. Ostatni z przebadanych kurhanów też miał około 5 metrów średnicy. Przepalone szczątki ludzkie leżały w nasypie kurhanu wewnątrz naczynia glinianego. Jest starszy od dwóch pozostałych kurhanów. Wzniosła go ludność kultury łużyckiej pod koniec późnej epoki brązu, czyli około 750-700 r. p.n.e.

W latach 2010-11 roku odkryto kolejnych siedemnaście nieznanych wcześniej kopców kamienno-ziemnych wzniesionych ponad 2,5 tys. lat temu. Niewielkich rozmiarów konstrukcje znajdują się na peryferiach wielkiego cmentarzyska kurhanowego rozsianego wokół Jeziora Mściszewickiego, użytkowanego pod koniec epoki brązu przez ludność kultury łużyckiej oraz później, w okresie halsztackim przez społeczności kultury pomorskiej.

W 2012 roku archeolodzy przebadali wykopaliskowo sześć kurhanów o średnicy 3-5 m. Podstawa kurhanu składała się z większych głazów. Natomiast płaszcz kamienny stanowiły niewielkie kamienie. Tylko w jednym przypadku udało się stwierdzić obecność fragmentarycznie zachowanego wieńca kamiennego. Co ciekawe, w obrębie wszystkich przebadanych kurhanów nie znaleziono żadnych śladów wskazujących na obecność pochówków. Jedynie pod jednym odkryto niewielki bruk kamienny. W jego obrębie mieściły się fragmenty naczynia celowo rozbitego przed zdeponowaniem pod kurhanem. Na podstawie analizy formy i zdobnictwa zniszczonego naczynia archeolodzy ustalili, że kurhan pochodzi z okresu halsztackiego C (700-600 lat p.n.e.). W obrębie pozostałych kopców nie znaleziono żadnych zabytków. Do jednej z konstrukcji przylegało palenisko. Innym ciekawym znaleziskiem jest podłużny kamień o długości 0,75 m odkryty obok kopca. Zdaniem archeologów najprawdopodobniej pierwotnie pełnił funkcję steli-pomnika, która ustawiona była bezpośrednio w piasku. Natomiast na szczycie tego kurhanu ustawiona była inna stela – podłużny kamień o długości 0,4 m. Nieobecność pochówków skłania badaczy do przypisania tym konstrukcjom funkcji symbolicznej. 

Mściszewice są położone ok. 9 km na północ od Stężycy, przy drodze nr 214 do Puzdrowa. Kurhany znajdują się w zachodniej części wsi, na skraju lasu. Dojazd do nich jest dobrze oznakowany.  

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2014 roku.