Kolonia (Koln) została założona przez cesarzową Agrypinę, żonę cesarza Klaudiusza, która tu się urodziła w osadzie legionowej castra Romana. W roku 50 n.e. nadała tej osadzie nazwę Colonia Claudia Augusta Agrippina i podniosła ją do rangi miasta. Około 89 roku miasto zostało stolicą prowincji, dzięki czemu stało się jednym z ważniejszych centrów Imperium Rzymskiego na północ od Alp. W IV wieku powstało w Kolonii biskupstwo, a w 785 roku arcybiskupstwo. W średniowieczu nastąpił rozkwit miasta. Było ono współzałożycielem Hanzy, a w 1388 roku powstał w nim pierwszy uniwersytet w Niemczech. Kolonia była wtedy największym i najbogatszym miastem niemieckojęzycznym. Od roku 1288, po zwycięstwie nad biskupem, miastem rządzili jego mieszkańcy, ale dopiero w 1475 roku nadano jej status Wolnego Miasta Rzeszy. W XVI wieku nastąpił upadek miasta. W 1560 roku przerwano budowę katedry. W 1795 roku miasto zostało zajęte przez Francuzów, a w 1815 przyłączono je do Prus. Reformy przeprowadzone najpierw przez Francuzów a później przez Prusaków spowodowały korzystne warunki dla podniesienia się Kolonii z upadku. W 1880 roku dokończono budowę katedry, a w 1881 roku po zburzeniu murów obronnych nastąpił dynamiczny rozwój terytorialny i ludnościowy miasta. W czasie II wojny światowej miasto było mocno zniszczone przez alianckie lotnictwo. W wyniku bombardowań zginęło ponad 20 tysięcy ludzi, a centrum miasta zostało zniszczone w stu procentach. Po zakończeniu wojny rozpoczęto odbudowę miasta, która trwała do lat 90 XX wieku.

Do najważniejszych zabytków miasta zalicza się potężna katedra Świętego Piotra i Najświętszej Marii Panny wzniesiona w stylu francuskiego gotyku. Budowa obecnej gotyckiej świątyni rozpoczęła się w 1248 i trwała z przerwami ponad 600 lat do 1880. Usytuowana na miejscu rzymskiej świątyni z IV wieku i późniejszego kościoła z czasów karolińskich nieopodal rzeki Ren katedra kolońska ma 144 m długości i 86 m szerokości oraz wieże o wysokości 157,38 m. Po ukończeniu wież (około 1870 roku) katedra była najwyższą budowlą świata do 1884 roku. Powierzchnia kościoła wraz z wieżami wynosi 7000 m².  Na ponad stu filarach spoczywa wyjątkowo stromo wznoszący się łuk sklepienia, a światło słoneczne wpadające przez niezliczone kolorowe witraże rozjaśnia wnętrze świątyni.

Najcenniejszym skarbem świątyni jest bogato zdobiony i wykonany ze złota relikwiarz Trzech Króli. Katedra posiada dwie strzeliste 157 metrowej wysokości wieże. Wystrój wnętrza tworzy cenny zbiór sztuki średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej. Spośród nich wyróżniają się dominujący nad gotyckim ołtarzem głównym z II połowy XIII wieku relikwiarz Trzech Króli, przedromański krucyfiks Gerona, gotyckie ołtarze Świętej Klary z XIV w. oraz Ołtarz Patronów Miasta – drugi z nich jest dziełem Stefana Lochnera. Ponadto gotyckie rzeźby Marii, Jezusa, Apostołów oraz Madonny Mediolańskiej i Pięknej Madonny, gotyckie stalle, liczne witraże z XIII–XX wieku. Na wieżach katedry wisi dwanaście dzwonów, w tym cztery gotyckie z XIV i XV stulecia oraz największy bijący dzwon w Europie – Dzwon Świętego Piotra. Ponad 500 stopni prowadzi na wieżę południową, skąd można podziwiać panoramę miasta.

Kolonia to czwarte co do wielkości miasto niemieckie. Leży ona na zachodzie Niemiec w Nadrenii Północnej – Westfalii nad rzeką Ren, około 30 km na północ od Bonn.

Zdjęcia wykonano w październiku 2004 roku.