Bergen zostało założone w 1070 roku, przez Olafa III, pod nazwą Bjorgvin. Pierwotnie była to osada rybacko-kupiecka. W XII-XIII wieku miasto zostało siedzibą biskupa i rezydencją królewską, a od 1217 roku stolicą Norwegii. W latach 1343–1560 działała tu faktoria niemieckiej Hanzy. Ostatni dom kupiecki został zamknięty w roku 1764, ponad 200 lat po załamaniu potęgi Hanzy. Do połowy XIX wieku Bergen był największym miastem i głównym portem Norwegii. Od drugiej połowy XVIII wieku miasto jest ważnym ośrodkiem życia naukowego i kulturalnego kraju. Bergen ucierpiało podczas II wojny światowej, spłonął wtedy zabytkowy budynek teatru na Sverresgate, pierwsza scena Norwegii założona w roku 1851 przez skrzypka Ole Bulla. Obecnie jest to największy port rybacki kraju, duży port handlowy i pasażerski.

Miasto liczące około 250 tysięcy mieszkańców jest drugim, po Oslo, co do znaczenia gospodarczego i wielkości. Bergen to ośrodek naukowy i kulturalny. Z wyższych uczelni warto wymienić uniwersytet (założony w 1948) i Wyższą Szkołę. Ponadto wybudowano konserwatorium, instytut morski, muzea (m.in. Muzeum Historyczne i skansen Gamle Bergen). Corocznie odbywa się tu festiwal muzyczny Festspillene, zapoczątkowany w 1898 przez E. H. Griega. W mieście znajdują się liczne zabytki.

Najważniejszym jest Bryggen (z norw. Nadbrzeże) znane także jako Tyskebryggen (z norw. Niemieckie Nadbrzeże) – jest to szereg hanzeatyckich budynków handlowych, które znajdują się od 1979 roku na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to szereg w większości drewnianych, kolorowych, dwupiętrowych domów usytuowanych szczytami w kierunku nabrzeża portowego. W 1360 roku Liga Hanzeatycka ustanowiła w Bergen Kontor, czyli placówkę handlową, która zaczęła się rozwijać wraz z rozwojem miasta jako ważne centrum wymiany handlowej. Wraz ze wzrostem handlu przybywało budynków w Bryggen. Obecnie Bryggen pełni funkcje turystyczne, mieszczą się w nich m.in. sklepy z pamiątkami, restauracje, puby oraz muzea. W jednym z domów znajduje się Muzeum Hanzeatyckie – powstałe w 1872 roku.

Niedaleko Bryggen znajduje się protestancka katedra św. Olafa, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1181 roku. Przez wieki wielokrotnie niszczona (spalona pięć razy) i odbudowywana; jej ostatnia odnowa miała miejsce w 1880 roku. W trakcie remontu rokokowe wnętrza zastąpiono wnętrzem w stylu dawnego średniowiecza. Obecny zewnętrzny wygląd katedra otrzymała po pożarach w 1623 i 1640 roku. W 1665 roku wieżę kościoła trafiła kula, która nadal tkwi w murze. Początkowo kościół należał do zakonu Franciszkanów, a po reformacji w 1537 roku stał się katedrą protestancką. Nad nawą główną świątyni wznosi się czworoboczna wieża zegarowa, zwieńczona wieżyczką, wnęki okienne i wejście główne mają łukowaty kształt, zaś w tylnej części budynku wznosi się niska, okrągła wieża z jasnego kamienia. W surowym wnętrzu na szczególną uwagę zasługują przepiękne organy.

Obok znajduje się kościół św. Krzyża zbudowany w 1150 roku w stylu romańskim. Pierwotnie była to jednonawowa świątynia, rozbudowana na planie krzyża w latach 1615-32. Kwadratową, kamienną wieże dostawiono w 1595 roku.

Między Bryggen a zamkiem wznosi się romański kościół Najświętszej Marii z przełomu XII-XIII wieku. Jest to najstarszy zachowany budynek w mieście, jego budowę rozpoczęto około 1130 roku, a zakończono w 1180 roku. To świątynia dwunawowa, dwuwieżowa z talku, kamienia, shale (skała osadowa) i częściowo z najwyższej jakości steatytu. Reprezentuje dwa style: gotycki i romański; przynależy do wyznania luterańskiego. W 1198 roku w czasie pożaru kościół został znacznie uszkodzony, jego odbudowa spowodowała kilka zmian w architekturze. Jeszcze większe zniszczenia nastąpiły po pożarze w 1248 roku. W ramach odbudowy wyostrzono wieże i wydłużono prezbiterium.  W latach 1863-1876 przeprowadzono w obiekcie gruntowne prace remontowe kierowane przez architekta Christiana Christie.

Na zachód od Bryggen wznosi się zamek Bergenhus. Warownia jest unikalnym zespołem budynków, z których najstarsze pochodzą z XIII wieku, a najnowsze z okresu II wojny światowej. W średniowieczu teren dzisiejszej twierdzy był znany, jako Holmen (wysepka) i pełnił funkcję królewskiej rezydencji; odbywały się tam królewskie koronacje, śluby i pochówki. W skład kompleksu zamkowego wchodzi: katedra, dom biskupi, kilka kościołów, klasztor Dominikanów; oraz najbardziej znana Haakon’s Hall z około 1260 roku, która jest obecnie największym budynkiem świeckim okresu średniowiecza w Norwegii i wieża Rosenkrantz’a – początkowo na jej szczycie znajdował się królewski apartament, obecny kształt zawdzięcza Erikowi Rosenkrantz’owi komendantowi zamku, który około 1560 roku przebudował wieżę. W XIX wieku zamek stracił swoje znaczenie, jako fortyfikacja, został przejęty przez wojsko służąc za bazę administracyjną. Bergenhus jest obecnie własnością dowództwa Marynarki Wojennej Królestwa Norwegii. Jest udostępniany dla zwiedzających.

Ponadto na przedmieściach znajduje się pałac Damsgaard z XVIII wieku i rezydencja królewska Gamlehaugen.

Ważną atrakcją miasta jest również kolej linowo-terenowa (funikular) – Floibanen, łącząca miasto ze szczytem góry Floyen, skąd rozciąga się wspaniała panorama miasta. Nad basenem portowym znajduje się Targ Rybny pod gołym niebem (słynny Fisketorget), gdzie można zawsze kupić świeże ryby z okolicznych połowów, zjeść rybne przetwory i kanapki z krewetkami czy też łososiem. W zachodniej części miasta zbudowano Muzeum Morskie – Akwarium z jedną z największych kolekcji fauny morskiej w Europie.  

Zdjęcia wykonano w lipcu 2015 roku.