Poprzedniczką dzisiejszej skoczni była skocznia Husebybakken, gdzie już w latach 1879-91 odbywały się zawody zwane Husebyrennet. Właściwa Holmenkollbakken została zbudowana w 1892 roku, a najdłuższy skok wtedy na niej oddany mierzył 21,5 metra.

Z biegiem lat skocznia była przebudowywana, a konstrukcja skoczni stawała się coraz bardziej skomplikowana. W 1952 roku Holmenkollen gościło uczestników igrzysk olimpijskich. Specjalnie na tę okazję zbudowano pod skocznią stałe trybuny oraz loże sędziowskie. Kolejne modernizacje miały miejsce przed następnymi dużymi wydarzeniami: MŚ w 1966 i 1982 roku. W 1992 roku dokonano kolejnej przebudowy, kiedy Holmenkollbakken świętowała swoje setne urodziny. W sumie była ona przebudowywana osiemnaście razy i przeszła długą historię, od prostej, kilkunastometrowej konstrukcji do oświetlonego obiektu, na którym można skakać ponad 140 metrów.

Wygląd skoczni był nietypowy. Wzgórze Holmenkollen jest zbyt niskie, by pomieścić dużą skocznię, więc część zeskoku znajdowała się na sztucznie dobudowanym wzniesieniu (w budynku pod spodem znajdowało się Muzeum Narciarstwa). Natomiast wybieg i część stadionu znajdowały się w dużym wykopie. Skocznia nie posiadała jednak igelitu więc skoczkowie skakać mogli na niej tylko zimą. Ponadto stadion latem był wypełniany wodą prawie do punktu K i służył jako basen.

Polski skoczek Adam Małysz pięciokrotnie triumfował na tej skoczni w konkursach Pucharu Świata (1996 – jednocześnie jego pierwsze w karierze zwycięstwo w PŚ, 2001, 2003, 2006 i 2007) – najwięcej w historii Holmenkollbakken. Za ten wyczyn został nagrodzony medalem Holmenkollen, a on sam został okrzyknięty „królem Holmenkollen”.

W 2005 roku władze Oslo podjęły decyzję o zburzeniu zabytkowej skoczni i wybudowaniu na jej miejsce nowoczesnego obiektu. 9 marca 2008 odbył się ostatni konkurs w historii na tym obiekcie. Zwycięzcą ostatnich zawodów na zabytkowej skoczni został 18-letni wówczas Austriak Gregor Schlierenzauer. Jesienią 2008 roku rozpoczęła się rozbiórka skoczni, a na jej miejscu powstał nowy obiekt o punkcie konstrukcyjnym usytuowanym na 120. metrze i rozmiarze 134 m. 3 marca 2010 roku nastąpiło oficjalne otwarcie skoczni. Pierwszy oficjalny skok oddała Anette Sagen. Norweżka uzyskała 106,5 metra. Dzień wcześniej odbył się nieoficjalny trening, podczas którego pierwszy skok oddał Bjorn Einar Romoren. Obecny oficjalny rekord obiektu należy do Andreasa Koflera (141 m) i został ustanowiony podczas zawodów Mistrzostw Świata 2011 w Oslo. Najdłuższy skok na tej skoczni oddał Anders Jacobsen (142,5 m). Miało to miejsce podczas mistrzostw Norwegii w skokach narciarskich w 2011 roku. Skocznia została wyposażona w sztuczne oświetlenie, co umożliwia rozgrywanie konkursów wieczornych. Na szczycie skoczni utworzono platformę widokową, z panoramą na Oslo oraz okoliczne tereny. Uroczystego otwarcia skoczni dokonały władze państwa na czele z królem Haraldem V. Trybuny przy skoczni zostały rozlokowane bardzo podobnie, jak dotychczasowo.

Skocznia znajduje się na przedmieściu Oslo – Holmenkollen.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2015 roku.

  • Widok z parkingu

  • Zimowy stadion olimpijski

  • Król Norwegii i skocznia

  • Rozbieg

  • Kolejka na górę

  • Widok z góry

  • Muzeum narciarstwa

  • Król Norwegii Haakon i skocznia