Pierwotny dwór w Nowej Wsi został zbudowany na przełomie XV i XVI wieku, prawdopodobnie z inicjatywy rodziny Niedrowskich her­bu Jastrzębiec, do której majątek należał od końca XV wieku. Jego elementy zachowały się w środkowej części obecnego dworu. Budynek był wielokrotnie przebudowywany, ale jego zasadnicza rozbudowa przypada na drugą połowę XVII wieku. Obecny wygląd dwór zawdzięcza przebudowie dokonanej w pierwszej połowie XVIII wieku.

Założenie składa się z parterowego korpusu głównego i dwóch parterowych skrzydeł wysuniętych w kierunku ogrodu. Całość założona na planie zbliżonym do litery H, nakryta jest czterospadowymi dachami z facjatami. W osi elewacji frontowej znajduje się piętrowy ryzalit wejściowy, zwieńczony trójkątnym szczytem. Jest on flankowany przez dwa ryzality boczne, zwieńczone wystawkami. Z prawej strony, przed frontem dworu stoi parterowa oficyna. Godna uwagi jest studnia znajdująca się nieopodal budynku pochodząca z przełomu XVI i XVII wieku. Całość jest otoczona zadbanym parkiem ze stawem.

Około 1570 roku wieś należała m.in. do Niedrowskich oraz Marcina i Michała Nowowiejskich. Niedrowscy byli współwłaścicielami wsi jeszcze na początku XVII wieku, kiedy w dokumentach został wymieniony Marcin Niedrowski. W drugiej połowie XVII wieku (1667 r.) współwłaścicielem wsi był Tyzenhaus. Po wojnach szwedzkich miejscowość częściowo została zniszczona. Przed 1743 rokiem należała do Jana Ansgarego Czapskiego i jego mał­żonki Teresy z domu Zamoyskiej. Od 1743 roku majątek dziedziczą ich córki Anna, Brygida oraz Maria. Ta ostatnia wyszła za mąż za To­masza Czapskiego, spłacając swoje siostry, została wspólnie z mężem właścicielem dóbr. Tomasz Czapski zmarł w 1775 roku. Po matce dobra odziedziczyła córka Kon­stancja, zamężna z księciem Dominikiem Radziwiłłem. Po śmierci Dominika Konstancja wyszła po raz drugi za mąż, za Sta­nisława Małachowskiego. W 1790 roku nowym właścicielem dóbr nowo­wiejskich za 9.200 dukatów holen­derskich został Friedrich Gottlieb Krause z Gdańska. Kolejnym właścicielem majątku został w 1793 roku hrabia Józef Hese-Ucht Leski, po którym od 1796 roku następnym posiadaczem był Jan Drywa Zakrzewski. Po jego śmierci od 1803 roku majątek dziedziczyli jego synowie Antoni i Bogumił Drywa Zakrzewscy. Od 1806 roku przez prawie następnych 20 lat majątek był własno­ścią Józefa Walknowskiego. W 1825 roku dobra nowowiejskie nabył ku­piec grudziądzki Jacob Martin Schonborn. Piętnaście lat później majątek odziedziczył Gottlieb Vertraugott von Schonborn. Od 1874 roku majątek przejęła hrabina Martha Mathilde von Schonborn, za­mężna z Albrechtem von Ałvensleben, którzy posiadali dobra do 1945 roku. Obecnie dwór stojący w otoczeniu parku, po remoncie i adaptacji, pełni funkcję Diecezjalnego Domu Rekolekcyjnego Diecezji Toruńskiej. 

Nowa Wieś jest położona 5,5 km na północ od Jabłonowa Pomorskiego, przy lokalnej drodze do Płowęży. Pałac znajduje się w centrum wsi, po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.