Dom podcieniowy w Orłowie, przy ul. Żuławskiej 66 został zbudowany w 1802 roku przez Petera Loewena dla Corneliusa Froese, co potwierdza inskrypcja wykonana na ścianie czołowej podcienia i w nadprożu drzwi frontowych: „Cornelus Froese • BAU HERR • ANNO 1802 • PL • BM”. Pierwotnie dom stał w obrębie dużej zagrody, na którą składały się: obora, chlew, spichrz i zamykająca całość od północnego-zachodu duża stodoła oraz usytuowany w najbliższym sąsiedztwie domu – budynek piekarni. Około 1916 roku wnętrze domu uległo częściowemu przekształceniu, zaś przed 1945 w obrębie bocznego szczytu wymieniono deskowanie i stolarkę okienną. Zabytek usytuowany w zachodniej części wsi w obrębie sztucznie usypanej kolonii terpowej, oddalony ok. 300 m od głównej drogi, ustawiony w stosunku do niej kalenicowo, podcieniem zwrócony w kierunku południowo-wschodnim. Parterowy, podpiwniczony obiekt z wysokim dwuspadowym dachem kryjącym dwie kondygnacje został wzniesiony na rzucie prostokąta. Głęboki, umieszczony od frontu ryglowy podcień wspiera 8 kolumn z głowicami jońskimi (4 centralne i po 2 boczne), ustawionych na drewnianych cokołach. Na ryglach podcienia, z trzech stron umieszczone są barokowe woluty, które wyróżniają ten dom od innych. Przyziemie (zarówno ściany zewnętrzne jak i wewnętrzne) drewniane wzniesione w konstrukcji wieńcowej stoją na ceglanej podmurówce, ściany piętra nad podcieniem i ściany poddasza w konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem ceglanym. Szczyty głównej części budynku są oszalowane pionowo i wieńczą je oryginalne naszczytniki z gmerkiem i rokiem 1802.  Uwagę zwracają również rzeźbione drzwi – jedne z najpiękniejszych na Żuławach, rzeźbienia nad oknami i belkach podcienia oraz inskrypcje na nadprożu i belce podcienia. Układ wnętrza jest dwutraktowy, od frontu na osi podcienia znajduje się sień, po jej prawej i lewej stronie odpowiednio – mała i wielka izba. W trakcie tylnym usytuowano sień gospodarczą ze schodami na poddasze, w części środkowej znajduje się czarna kuchnia a po bokach pozostałe pomieszczenia. Obok domu podcieniowego stoi częściowo zachowany spichrz z inskrypcją Petera Loewena: „Cornelus Froese • BAU HERR • ANNO 1802”. Powojenne użytkowanie domu przez dwie rodziny doprowadziło do wprowadzenia we wnętrzu wtórnych podziałów i całkowitego zniszczenia podcienia gospodarczego (tylnego). W 1959 roku przeprowadzono prace konserwatorskie przy podcieniu, ale zaniedbania w kolejnych dziesięcioleciach sprawiły, że około 2000 roku dom znajdował się w katastrofalnym stanie. W 2012 roku, nowy właściciel rozpoczął generalny remont, który objął w pierwszej kolejności wychylony od pionu podcień. Obecnie zakończono już prace przy konstrukcji i elewacjach budynku, trwa remont wnętrza. Dom podcieniowy stojący przy ul. Żuławskiej 66 usytuowany jest w zachodniej części wsi, około 250 m na północ od głównej drogi Orłowo – Lubieszewo.

Dom podcieniowy („Dom Tujski”) w Orłowie, stojący przy ul. Wspólnej został zbudowany w 1802 roku przez Petera Loewena dla Corneliusa Janssona. W związku z realną groźbą zalania terenu podczas powodzi dom i pozostałe budynki gospodarstwa zbudowano na terpach. Terpy to sztuczne wzniesienie usypane z gruntu pozyskanego podczas prac melioracyjnych. Dom zbudowano na planie litery T. Jest to drewniana budowla, stojąca na ceglanej podmurówce z ryglowym – wypełnionym żółtą cegłą podcieniem od strony południowo-wschodniej, wspartym na 8 drewnianych kolumnach z głowicami jońskimi, stojących na kamiennych podstawach oraz ryglowych ściankach bocznych. Nad kolumnami, wokół budynku biegnie pas dekorowanego gzymsu, a na belce podcienia i na nadprożu widnieją podpisy budowniczego. Drugi, mniejszy podcień znajduje się po drugiej stronie domu i wspierają go cztery kolumny. Od tej strony widoczne są również dwie małe facjatki. Szczyty głównej części budynku są oszalowane pionowo. Na szczycie dachu, oprócz czworobocznych kominów górują 2 cylindryczne; na jednym jest bocianie gniazdo, które przetrwało mimo remontów. Dom dodatkowo wyróżnia się bogato dekorowaną stolarką drzwiową. Obok domu znajduje się drewniany spichlerz z tabliczką A.D 1776. Dom podcieniowy („Dom Tujski”) w Orłowie przy ul. Wspólnej usytuowany jest w południowej części wsi, przy drodze do Tui. 

Dom podcieniowy w Orłowie przy ul. Mennonickiej 11 został zbudowany w 1798 roku. Jest to konstrukcja drewniana, stojąca na kamiennej podmurówce z ryglowym podcieniem od ściany frontowej, wspartym na 6 drewnianych kolumnach stojących na kamiennych podstawach oraz dwóch ryglowych ściankach bocznych. Szczyt podcienia zdobiony jest laubzekinem. Południowo-zachodni szczyt głównej części budynku oraz część szczytu podcienia są oszalowane pionowo. Do szczytu północno-wschodniego przylega murowana ściana ogniowa oddzielająca dom od murowanej obory.  Po obu stronach podcienia, w części zasadniczej budynku widnieją dwie małe facjatki. Dom wraz z oborą tworzy część zagrody olęderskiej. Na budynku obory znajdują się inicjały i data „HQ. 1914”- Hermann Quiring- późniejszy właściciel zagrody. Dawniej, w jej skład wchodziły dodatkowo: drewniany spichlerz i drewniana stodoła. Dom podcieniowy w Orłowie stojący przy ul. Mennonickiej 11, usytuowany jest w północnej części wsi (dawniej Orłowskie Pole), 1,5 km na południowy-zachód od Nowego Dworu Gdańskiego.

Akt lokacyjny wsi nadał w roku 1349 wielki mistrz Heinrich Dusemer.

Orłowo jest położone na obszarze Wielkich Żuław Malborskich, ok. 2 km na południowy-zachód od Nowego Dworu Gdańskiego.