Neoklasycystyczny pałac w Osieku powstawał w kilku etapach, od końca XVII wieku. Pierwotną rezydencję wybudował w 1691 roku Paul von Brand i prawdopodobnie założył park krajobrazowy. W połowie XIX wieku założenie przebudowano z fundacji Christiana Carla Friedricha Augusta von Branda. Kolejna przebudowa nastąpiła pod koniec XIX wieku, po ustanowieniu majoratu przez Eusebiusa von Branda.
Obecna, dwukondygnacyjna i w całości podpiwniczona budowla została założona na planie prostokątnym na osi północ-południe. Korpus budowli nakryto niewysokim dachem czterospadowym. Po stronie północnej i południowej znajdują się parterowe skrzydła boczne, w części podpiwniczone. Budynek pałacu jest murowany, tynkowany, o neoklasycystycznym wystroju elewacji z boniowaniem. Elewacja frontowa jest dziewięcioosiowa, symetryczna z murowanym, czterokolumnowym gankiem, z tarasem poprzedzającym wejście. Elewacja tylna została ukształtowana jako dziewięcioosiowa w parterze i ośmioosiowa w drugiej kondygnacji, akcentowana czteroosiowym ryzalitem pozornym z ozdobnym wyjściem na park krajobrazowy. W drugiej kondygnacji znajdują się półkoliste wnęki, mieszczące rzeźby. W kolejnych kondygnacjach ryzalitu znajdują się elementy porządku toskańskiego i kompozytowego. Elewacje szczytowe są pięcioosiowe, akcentowane trzyosiowym ryzalitem. Układ pomieszczeń w parterze jest klasyczny z osią centralną, mieszczącą po wschodniej stronie sień z klatką schodową oraz salą ogrodową z ozdobnym wyjściem na założenie parkowe. Do dnia dzisiejszego zachowały się kominki o bogatym wystroju sztukatorskim z przedstawieniami heraldycznymi, znajdujące się w pomieszczeniach parteru i piętra. Ponadto, fragmentarycznie zachowały się XIX-wieczne dekoracje sztukatorskie sufitów. Po wschodniej stronie pałacu znajduje się założenie folwarczne, zabudowane w znacznej mierze XIX-wiecznymi budynkami, natomiast po stronie zachodniej, wzdłuż brzegu jeziora, rozpościera się park krajobrazowy. Przed pałacem znajdowały się również dwie ryglowe, parterowe oficyny, z których zachowała się jedynie południowa.
W 1715 roku dobra w Osieku i Chomętowie należały do Christiana von Branda, królewskiego szambelana oraz do jego brata Ernsta Ludwiga i ich kuzynów. Od 1794 roku właścicielem Chomętowa i Osieka był Christian von Brand. W 1813 roku posiadłość przejął Christian Carl Friedrich August von Brand. W 1878 roku Osiek i Chomętowo stały się majoratem, który objął płk. Eusebius von Brand, członek Izby Panów. Od 1911 roku majoratem władał Georg von Brand, który wkrótce utopił się podczas kąpieli w jeziorze. Zaraz potem majątek znalazł się w posiadaniu jego kuzyna Adolfa von Branda. Dobra w Osieku pozostawały we władaniu rodziny von Brand do początku 1945 roku. Po II wojnie światowej majątek został znacjonalizowany. Od 1949 roku był użytkowany przez PGR w Osieku, a następnie jako ośrodek wczasowy Polskich Kolei Państwowych. W latach 60-tych XX wieku przystąpiono do generalnego remontu pałacu z intencją przystosowania budynku do celów ośrodka wczasowego. Wykonano w tym czasie m.in. cementowe wylewki, schody oraz częściowo zmieniono układ pomieszczeń. Prace zostały jednak zaniechane i nieremontowany oraz niedostatecznie zabezpieczony obiekt popada od tego czasu w ruinę. Obecnie pałac wraz z parkiem stanowi własność prywatną. Prywatni właściciele budynku, od 1994 roku, pomimo składanych deklaracji nie prowadzą szerzej zakrojonych robót budowlanych, ograniczając się jedynie do niewielkich prac zabezpieczających. Folwark i oficyna pałacowa stanowią odrębne własności.
Osiek jest położony 4 km na zachód od Dobiegniewa, przy lokalnej drodze do Kolska. Pałac zlokalizowany jest w południowej części miejscowości, w sąsiedztwie jeziora Osiek.
Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku.