Gotycki kościół katolicki (obecnie ruina) w Ostaszewie został zbudowany w I połowie XIV wieku. Była to konstrukcja wzniesiona na planie prostokąta, orientowana, jednonawowa, z wieżą od zachodu. Do ściany południowej przylegała kruchta. Ściana wschodnia wyróżniała się przepięknym, blendowo-sterczynowym szczytem. Murowana podstawa wieży z kruchtą zbudowana była na planie prostokąta, natomiast jej górna część – drewniana. Całość wzmocniono licznymi przyporami. Obiekt przechodził remonty i przebudowy, między innymi w XIX i XX wieku. W 1945 roku kościół spalono i do dziś pozostaje w stanie ruiny. Ruina kościoła w Ostaszewie jest obiektem z zachowanymi w pełnej wysokości murami obwodowymi i fragmentem wschodniego szczytu, zabezpieczona, lecz nieudostępniona wewnątrz do zwiedzania. Obok ruin kościoła znajduje się cmentarz, a na nim między innymi grób nieznanego, niemieckiego żołnierza z tabliczką upamiętniającą wydarzenia z 1945 roku. Żołnierz odmówił wykonania rozkazu podpalenia świątyni i został rozstrzelany przez swoich. Przy kościele widnieją również stare kwatery grobowe dawnych proboszczów, zwieńczone żeliwnymi krzyżami. Ruiny znajdują się w centrum wsi, po wschodniej stronie drogi.
Drugi kościół to katolicki (pierwotnie ewangelicki) pw. św. Jana Chrzciciela w Ostaszewie został zbudowany w latach 1873-74 w stylu neogotyckim, na miejscu pierwotnego domu modlitwy, który był konstrukcją ryglową, nakryty strzechą. Świątynia jest konstrukcją zbudowaną na planie prostokąta, orientowaną, jednonawową, z płaskim stropem, wielobocznym prezbiterium i wieżą od zachodu. Do strony północnej przylega zakrystia. Wschodnią i zachodnią ścianę zdobią schodkowe szczyty. Wysoka, czworoboczna, murowana wieża nakryta jest smukłym hełmem i zwieńczona krzyżem. Budowlę zdobią liczne dekoracje w postaci gzymsów i okien w blendach. Konstrukcja wzmocniona jest przyporami. Przy kościele znajduje się cmentarz, a na nim kilka starych nagrobków, w tym jeden w kształcie książki. Po wojnie przejął on patronat Jana Chrzciciela ze spalonego, gotyckiego kościoła i stał się kościołem katolickim. Świątynia jest położona 400 metrów na południe od ruin gotyckiego kościoła, po zachodniej stronie drogi.
Ostaszewo uzyskało akt lokacyjny w 1333 roku z rąk komtura Konrada Kesselhuta. Do czasów końca II wojny światowej w Ostaszewie istniała przeprawa promowa przez Wisłę do wsi Leszkowy.
Ostaszewo jest położone na obszarze Wielkich Żuław Malborskich, oddalona o ok. 12 km od miasta Nowy Dwór Gdański i 4,5 km na południe od drogi S7 i wsi Dworek.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2019 roku