Drewniany dwór w Ożarowie został wzniesiony w 1757 roku z fundacji Władysława Bartochowskiego herbu Rola, o czym świadczy data oraz litery L.R. – pierwsza odpowiadająca imieniu Władysława (łac. Ladislaus), druga – nazwie herbu Rola, zachowane na belce stropu jadalni. Nowa rezydencja powstała na miejscu bardzo zniszczonego, starszego założenia.

Architektura dworu została oparta o późnobarokowe założenia budownictwa dworskiego. Budowla ma konstrukcję zrębową wykonaną z modrzewiowych bali osadzonych na kamienno-ceglanym fundamencie. Pod południowo-zachodnią częścią dworu znajduje się podpiwniczenie sklepione kolebkowo. Plan założenia tworzy prostokąt, do którego przylegają na rogach cztery alkierze, zwieńczone baniastymi kopułami, nie wychodzące poza lico elewacji bocznych. Dwór jest zwieńczony dachem łamanym polskim z wystawkami, krytym gontem. Całość została otoczona parkiem o powierzchni około 8 ha ze stawem. Na przełomie XIX i XX wieku park został zmniejszony do jego obecnych rozmiarów (4,37 ha wraz z założeniem frontowym).

Po Władysławie dobra objął jego syn Wojciech, który ożenił się z Anną Walewską i powiększył majątek o dobra w Skomlinie i Toplinie. Dobra w Ożarowie są we władaniu rodziny Bartochowskich do 1832 roku, kiedy to po śmierci Anny z Walewskich Bartochowskiej w 1821 roku, dwór przeszedł w posiadanie Kazimierza i Stanisława Bartochowskiego, a następnie w ręce Ignacego Bąkowskiego, siostrzeńca Bartochowskich, który przekazał go synowi Janowi Kazimierzowi Bąkowskiemu. W 1881 roku Ożarów kupił Wiktor Maręż, który już w następnym roku odsprzedał go Niemcowi Kuniberdowi Meske. Rodzina Mesków pozostaje w Ożarowie do 1945 roku. Po 1945 roku dwór wraz z parkiem i lasami przeszedł pod kierownictwo Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Łodzi. W latach 1970-80 został poddany gruntownej konserwacji. Od 1981 roku mieści się tutaj Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej. W stylowym wnętrzu mieści się salon, buduar i alkowa, pokój myśliwski, gabinet, sala jadalna, pokoik dziewczęcy. Zgromadzone zabytki pochodzą w większości z dworów ziemi wieluńskiej, np. piece pochodzące z dworku w Parcicach. Na uwagę zasługują zwłaszcza barokowe szafy, skrzynie i kufry z XVIII i XIX wieku, pasy kontuszowe, ceramika, zespół portretów szlachty wieluńskiej z XVII, XVIII i XIX wieku.

Godziny otwarcia muzeum:

Wtorek 9.00 – 15.30

Środa 9.00 – 15.30

Czwartek 9.00 – 15.30

Piątek 9.00 – 15.30

Sobota 12.00 – 16.30

Niedziela 12.00 – 16.30

Ożarów jest położony 12 km na południe od Wielunia, po zachodniej stronie drogi nr 45 do Opola Po wyjeździe z Wielunia należy dojechać do miejscowości Wierzbie (ok. 10 km) i skręcić w prawo na drogę, która bezpośrednio doprowadzi do Ożarowa (ok. 2 km). W Ożarowie na pierwszym skrzyżowaniu po skręcie w lewo zobaczymy aleję lipową prowadzącą do modrzewiowego dworu.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.