Neoklasycystyczny pałac w Paruszewie został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku z inicjatywy Waleriana Hulewicza. W 1910 roku rezydencja została przebudowana wg projektu Stanisława Mieczkowskiego dla Stanisława Błociszewskiego.

Piętrową, murowaną z cegły i otynkowaną rezydencję wzniesiono na rzucie litery „T” i nakryto niskim dachem czterospadowym. Dziewięcioosiowa fasada poprzedzona jest czterokolumnowym portykiem w wielkim porządku, zwieńczonym trójkątnym tympanonem z kartuszem herbowym właścicieli. Skrajne osie fasady zwieńczono attyką. W elewacji ogrodowej, w załamaniu skrzydeł usytuowano arkadową loggię, poprzedzoną tarasem i dwubiegowymi schodami. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym z przełomu XIX i XX wieku.

Po II wojnie światowej majątek Hulewiczów w Paruszewie został znacjonalizowany. Utworzono  PGR, któremu służyły istniejące przy pałacu zabudowania folwarczne. W pałacu natomiast  zlokalizowano biuro, mieszkania i stołówkę dla pracowników oraz przedszkole. W okresie funkcjonowania PGR-u, pałac był dwukrotnie remontowany w 1973 roku oraz 1982 roku. Obecnie o zaniedbaną budowlę oraz majątek starają się spadkobiercy Błociszewskich. 

Paruszewo jest położone 6,5 km na zachód od Słupcy, przy lokalnej drodze do Graboszewa. Pałac znajduje się w centrum wsi, po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2012 roku.