Późnoklasycystyczny pałac w Pawłowicach został wzniesiony w 2 ćwierci XIX wieku dla rodziny Rusieckich herbu Radwan.

Jest to dwukondygnacyjna, podpiwniczona budowla murowana i otynkowana założona na planie prostokąta, nakryta dwuspadowym dachem. W osi dziewięcioosiowej elewacji frontowej usytuowano dwufilarowy ganek, dźwigający balkon pierwszego piętra. Okno nad balkonem jest zwieńczone trójkątnym szczytem. Przy pałacu stoi oficyna z 2 połowy XIX wieku. Całość jest otoczona zdziczałymi pozostałościami po parku krajobrazowym.

Po Rusieckich rezydencja na krótko stała się własnością Kirsteinów, a od 1869 roku Karoliny Bromirskiej. W 1874 roku pałac przeszedł na własność Władysława Tomickiego i Andrzeja Brzezińskiego. Od 1881 roku jedynym właścicielem Pawłowic stał się Andrzej Brzeziński, znany warszawski adwokat.  Kolejnym właścicielem Pawłowic był syn Andrzeja Brzezińskiego, Jan, znany warszawski lekarz. Interesował się sztuką, pisał recenzje sztuk teatralnych. W Pawłowicach odwiedzali go znani malarze, m.in. Julian Fałat, Jacek Malczewski i Leon Wyczółkowski. W Pawłowicach bywał również Henryk Sienkiewicz, miłośnik polowań. Brzezińscy byli właścicielami majątku do II wojny światowej. W latach 70-tych XX wieku w pałacu mieściła się szkoła. Obecnie opuszczony i zdewastowany pałac znajduje się w rękach prywatnych.

Pawłowice są położone 10 km na zachód od Błonia, 2,5 km na północ od drogi do Sochaczewa.

Zdjęcia wykonano w lutym 2014 roku.