Zamek w Pilicy został zbudowany przez Wojciecha Padniewskiego w 1610 roku. Brak dokładnych badań utrudnia określenie kształtu pierwotnej budowli. Prawdopodobnie był to zamek piętrowy,  czworoboczny z wewnętrznym dziedzińcem. Po Padniewskich Pilica przeszła na własność Jerzego Zbaraskiego, a po nim Konstantego Wiśniowieckiego. Córka Wiśniowieckiego wniosła dobra pilickie w posagu Stanisławowi Warszyckiemu w roku 1636. W połowie XVII wieku Warszycki otoczył siedzibę bastionowymi fortyfikacjami na planie prostokąta o wymiarach 170×300 m. W narożach znajdowały się bastiony ziemne, oblicowane kamieniem. Brama wjazdowa została umieszczona w kurtynie południowo-wschodniej, a dojazd do niej wiódł przez groblę usypaną wśród stawów.

         W 1655 roku Szwedzi zdobyli zamek, ponownie zajęli go w czasie wojny północnej. Po Warszyckich rezydencją władała Maria Sobieska, która przeprowadziła remont pałacu. Następnie rezydencja często zmieniała właścicieli. W 1852 roku opuszczony pałac wyremontował przemysłowiec K.A. Moes. Po zniszczeniach spowodowanych pożarami kolejny remont przeprowadził L. Epstein. Po II wojnie światowej w zamku mieścił się dom dziecka i zakład wychowawczy dla młodzieży. W maju 1989 roku zespół pałacowy od Skarbu Państwa kupiła Barbara Piasecka-Johnson, która planowała przeznaczyć go na swoją rezydencję z udostępnioną zwiedzającym galerią malarstwa, jednak po rocznym remoncie prac zaprzestano, ponieważ roszczenia do zamku zgłosili potomkowie Kazimierza Arkuszewskiego. W 1994 roku. Sąd Okręgowy w Katowicach uznał, że akt notarialny sprzedaży jest nieważny, ponieważ na sprzedaż nie wyraził zgody Minister Kultury. Postępowanie odwoławcze w tej sprawie nie zakończyło się aż do śmierci Piaseckiej-Johnson w kwietniu 2013 roku.

         Pilica jest położona 21 km na wschód od Zawiercia przy drodze nr 790 i 794. Zamek znajduje się w centrum miejscowości.

         Zdjęcia wykonano w październiku 2004 roku.