Klasycystyczny pałac z elementami neogotyku w Popowie-Parcelach powstał w wyniku rozbudowy starego dworu rodziny Popowskich herbu Pobóg, w II połowie XIX wieku, której dokonał Edmund Skarżyński.

Mocno rozczłonkowaną rezydencję wzniesiono na planie dwóch wydłużonych prostokątów o różnych wysokościach, razem tworzących literę L. Całość ozdobiona licznymi ryzalitami i balkonami, została nakryta dachami dwuspadowymi. Uroku pałacowi dodają dwie ośmioboczne wieże: mniejsza w narożniku południowo-wschodnim i większa od wschodu, zwieńczona krenelażem i oknami o ostrołukowym wykroju. Okna i przeszklone drzwi mają przeróżne kształty: prostokątne, zamknięte łukiem koszowym lub też tudorowskim. Budowlę posadowiono na nadbużańskiej skarpie. Od południa znajduje się potężny taras, z którego w dół prowadzą dwubiegowe schody. Pałac otoczony jest rozległym krajobrazowym parkiem.

W rękach rodziny Skarżyńskich majątek znajdował się do II wojny światowej, podczas której został zniszczony, a później odbudowany. W 1950 oraz 1984 roku przeprowadzono remonty obiektu. Obecnie należy do Ministerstwa Sprawiedliwości i mieści się tam Ośrodek Doskonalenia Kadr Służby Więziennej, oraz hotel. Obecni właściciele pałacu dołożyli wszelkich starań przeprowadzając kapitalny remont, renowację wystroju wnętrz aby przywrócić mu dawną świetność.

Popowo-Parcele są położone 7 km na wschód od Serocka, po południowej stronie drogi nr 62 do Wyszkowa.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2016 roku.