Murowany zamek w Raciążku został zbudowany z inicjatywy biskupa Macieja z Gołańczy na miejscu grodu zniszczonego w latach 30-tych XIV wieku przez Krzyżaków. Zamek został zbudowany na zachodnim skraju wsi, na wysokiej skarpie wcinającej się w dolinę Wisły. Składał się z trójkondygnacyjnego domu mieszkalnego o wymiarach 12 x 25 m. Od zachodnich krańców domu zbudowano biegnące po krawędzi cypla mury obwodowe. Wzdłuż południowego ich odcinka stały zabudowania gospodarcze, a w narożniku południowo-zachodnim postawiono czworoboczną wieżę. Od zachodu, przy suchej fosie, stała wolno stojąca wieża z przelotem bramnym. Całość była zbudowana z cegły.

         Gotycki obiekt, służący biskupom włocławskim był przez nich rozbudowywany do pierwszej połowy XVI wieku. W latach 1582-1600 biskup Hieronim Rozdrażewski przekształcił go w obronną, późnorenesansową rezydencję. W drugiej połowie XVII i na początku XVIII wieku budowla została zniszczona. W latach 20-tych XVIII wieku, biskup Krzysztof Antoni Szembek rozpoczął przebudowę  głównego domu zamkowego w barokową  rezydencję, która funkcjonowała do końca XVIII stulecia, a następnie została  niemal całkowicie rozebrana.  Po sekularyzacji majątków biskupich ruiny były traktowane jako darmowy kamieniołom. W latach 1978-85 przeprowadzono gruntowne badania i po ich zakończeniu wyeksponowano obiekt jako trwałą ruinę. Raciążek jest położony 25 km na południe od Torunia i 3 km od Ciechocinka.

         Ruiny znajdują się w zachodniej części wsi.

         Zdjęcia wykonano w październiku 2004 roku.