Neorenesansowy (w stylu willi włoskiej) pałac w Rakoniewicach został zbudowany w roku 1840 dla Florentyny i Marcelego Czarneckiego, który był właścicielem majątku od 1835 roku. W latach 1897-98 Hrabia Marceli Czarnecki i jego syn Stanisław dobudowują do korpusu głównego pałacu niższe skrzydła.

Pałac jest piętrową budowlą z użytkowym poddaszem, wzniesioną na planie prostokąta, nakrytą płaskim, dwuspadowym dachem. Dziewięcioosiowa fasada główna jest ozdobiona płytkim ryzalitem, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Ryzalit poprzedzony jest czterokolumnowym portykiem, nad którym znajduje się taras. Elewację frontową (parkową) zdobią dwie wieżyczki ośmiokątne po obu bokach pałacu, w których umieszczono klatki schodowe. Przed frontową częścią pałacu rozciąga się park krajobrazowy z alejami lipowymi i grabowymi. Od południowej strony pałac otoczony jest stawem rybnym z wysepką. Droga do pałacu jest obsadzona lipami, a przed pałacem znajduje się szeroki podjazd. W parku zachowała się lodownia, w której składowano tafle lodu – wycięte w zimie ze znajdującego się w parku stawu. W pobliżu założenia znajduje się również zespół zabudowań folwarcznych ułożonych na kształt czworokąta tzw. “czworaki”, które obecnie służą jako budynki mieszkalne. Ponownie pałac rozbudowano po 1945 roku.

Obecnie pałac stoi pusty zamknięty na cztery spusty.

Rakoniewice są położone 10,5 km na wschód od Wolsztyna, przy drodze nr 32 do Grodziska Wielkopolskiego.

Zdjęcia wykonano w maju 2016 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja frontowa

  • Ośmiokątna wieżyczka

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna i boczna