Klasycystyczny dwór w Rokotowie został wybudowany w 1 ćwierci XIX wieku z inicjatywy Józefa Netrebskiego herbu Lubicz i jego żony Antoniny z Cieciszewskich. Po 1842 roku posiadłość była własnością Węgierskich, następnie w 1848 roku gospodarzem stał się Jan Orłowski, który w 1860 roku odsprzedał obiekt Józefowi Naimskiemu i jego żonie Józefie z Rudnickich, którzy zainicjowali przebudowę dworu. W 1886 roku rokotowski dworek nabył Eugeniusz Wiśniewski, zaś ostatnim właścicielem był Wincenty Koszkowski i to najprawdopodobniej z jego woli w roku 1944 przekształcono elewację ogrodową.

Obecnie jest to parterowa, wysoko podpiwniczona budowla z mieszkalnym poddaszem, posadowiona na planie prostokąta, nakryta dachem czterospadowym z facjatkami. W osi dziewięcioosiowej elewacji frontowej usytuowano trzyosiowy portyk wgłębny o dwóch kolumnach wewnątrz i dwóch pilastrach rzymsko-jońskich po bokach. Kolumnada zwieńczona została murkiem attykowym z niewielkim szczytem o wykroju zbliżonym do półkolistego, obwiedzionym profilowaną opaską. Poniżej w attyce znajduje się niewielka wykrojowa płycina. W głębi portyku, w środkowej osi znajduje się wejście główne do dworu z dwoma oknami po bokach, całość poprzedzona jest rozbudowanymi schodami. Elewacja ogrodowa natomiast w części środkowej zaakcentowana została płytkim pseudoryzalitem, ograniczonym i rozczłonkowanym czterema uproszczonymi półkolumnami bez baz i głowic. W trakcie prac remontowych odtworzono schodkową attykę, która wieńczy ryzalit. Poprzedza go taras wsparty na trzech półkolistych arkadach, z których szersza środkowa wspiera się na okrągłych filarach, zaś na narożach występują filary czworokątne. W I połowie XIX wieku wzniesiono piętrową oficynę, która połączona jest z dworem od strony południowej arkadową galerią. Układ wnętrz jest dwutraktowy z korytarzem rozdzielającym trakty oraz sienią i salonem na osi. Przy założeniu znajdują się pozostałości po parku krajobrazowym. 

Po II wojnie światowej majątek przeszedł na Skarb Państwa i gospodarzem został miejscowy PGR. W oficynie zamieszkali pracownicy PGR-u, a w budynku dworskim mieściła się szkoła podstawowa, którą później przeniesiono ze względu na zły stan techniczny budowli. Na początku lat 80-tych XX wieku rozpoczęto kapitalny remont obiektu, jednak go nie dokończono. Obecnie właścicielem dworu jest Andrzej Brzozowski, który przeprowadza generalną restaurację klasycystycznej budowli.

Rokotów jest położony około 3,5 km na południe od Sochaczewa, w pobliżu rzeki Pisi. Założenie dworsko-parkowe położone jest we wschodniej części wsi.

Zdjęcia wykonano w marcu 2014 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Widok od bramy wjazdowej

  • Fasada korpusu głównego

  • Oficyna

  • Elewacja ogrodowa korpusu

  • Elewacja ogrodowa oficyny