Póżnobarokowy pałac w Rząśniku został wzniesiony w 1734 roku wg projektu Marcina Franza, z fundacji Johanna Bernarda Holtzhausena. Całość projektu nie została zrealizowana od razu, a prace ukończono dopiero pod koniec XVIII wieku.

Była to budowla trzykondygnacyjna, podpiwniczona, założona na planie prostokąta, nakryta dachami mansardowymi z lukarnami. W piętnastoosiowej elewacji frontowej (zachodniej) usytuowano trzy niewielkie ryzality, a w elewacji tylnej (wschodniej) dwa boczne skrzydła. Elewacje były dzielone pilastrami stojącymi na boniowanym cokole parteru, którego wnętrza zachowały część sklepień kolebkowych z lunetami. Pałac otoczony był parkiem krajobrazowym założonym na początku XIX wieku. Niegdyś znajdował się w nim staw i budowle ogrodowe. Nieopodal pałacu znajdują się rozległe zabudowania folwarczne zgrupowane wokół wydłużonego, nieregularnego dziedzińca, pochodzące w XIX wieku.

Pałac był niegdyś jedną z najcenniejszych i najokazalszych rezydencji na obszarze Gór Kaczawskich. W 1785 roku właścicielem pałacu został hrabia von Röbel. Wtedy to dokonano restauracji założenia. W 1830 roku dobra kupił Johann Gottlieb Müller. Pod koniec XIX wieku majątek przeszedł w ręce rodziny Vogler i pozostał ich własnością do II wojny światowej. Oni to przeprowadzili poważny remont w 1900 roku. Po wojnie pałac stał się siedzibą miejscowego PGR–u, który w latach 60-tych przeprowadził remont dachu. Do około 1985 roku obiekt pełnił funkcje mieszkaniowe dla pracowników PGR-u. W tym czasie nie prowadzono żadnych prac remontowych, a po wyprowadzce mieszkańców obiekt popadł w ruinę.

Rząśnik jest położony około 20 km na północ od Jeleniej Góry, przy lokalnej drodze do Złotoryji.

Zdjęcia wykonano w maju 2024 roku.