Pierwotne miasteczko Sejny zostało założone w latach 1593-1602 przez Jerzego Grodzińskiego jako Juriewo. Nazwa jednak się nie przyjęła i osadę nazywano Sejny od nazwy przepływającej przez nie rzeki. Słowo „seina” w języku jaćwieskim oznaczało trawy, które w tamtym okresie bujnie porastały brzegi i zakola rzeki. W czasie potopu szwedzkiego (1655-60) miasteczko zostało spalone i zniszczone przez najeźdźców. Po odbudowie największy rozkwit Sejny przeżywały w drugiej połowie XVIII i w XIX wieku. Po trzecim rozbiorze miasto znalazło się od 1795 roku w zaborze pruskim, od 1807 roku w Księstwie Warszawskim, a od 1815 roku w Królestwie Polskim. W latach 1818-1925 Sejny były siedzibą biskupstwa. 23 sierpnia 1919 roku, po wycofaniu się wojsk niemieckich wybuchło w mieście i okolicy powstanie sejneńskie zorganizowane przez Polską Organizację Wojskową. Po kilkudniowych walkach z Litwinami Sejny i okolice znalazły się w rękach polskich. W czasie wojny z bolszewikami 19 lipca 1920 miasto zostało na krótko zajęte przez wojska litewskie przy współdziałaniu z rosjanami. Obecnie Sejny są niewielkim miastem powiatowym w województwie podlaskim. Sejny to miasto, które przez wieki zamieszkiwali nie tylko Polacy. Gdy zostało założone, dla rozpowszechnienia handlu i przemysłu sprowadzono Żydów, którzy zasiedlali Sejny do II wojny światowej. Mieszkali i nadal mieszkają w Sejnach także Litwini. Do innych grup etnicznych zamieszkujących miasto należeli Rosjanie, Niemcy i Białorusini. Każda z tych narodowości wniosła do życia miasta własną kulturę i tradycje. W Sejnach działa Szkoła Podstawowa i Gimnazjum z Litewskim Językiem Nauczania „Žiburys” (pol. Światełko), która prowadzi także przedszkole. Mieści się tu także Konsulat Republiki Litewskiej. Najważniejszymi zabytkami miasta są:

– Zespół klasztorny Dominikanów w Sejnach powstał na początku XVII wieku z fundacji Jerzego Grodzieńskiego, który w 1593 roku wszedł w posiadanie dóbr kniazia Iwana Michałowicza Wiśniowieckiego, a następnie 16 maja 1602 roku aktem fundacyjnym przekazał je Dominikanom z Wilna. W 1610 roku Dominikanie przystąpili do budowy kościoła, który ukończono w 1619 roku w stylu późnego renesansu o założeniach obronnych. W późniejszym czasie do kościoła został dobudowany kompleks zabudowań klasztornych, które ukończono w 1706 roku. Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny została konsekrowana przez biskupa Jerzego Tyszkiewicza w 1632 roku pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, św. Jerzego i św. Jacka. W czasie potopu szwedzkiego klasztor wraz z miasteczkiem został doszczętnie spalony przez Szwedów. Prace nad odbudową trwały do schyłku XVII wieku. W latach 1760-79 dokonano przebudowy kościoła w stylu baroku wileńskiego, z fundacji Róży z Platerów Strutyńskiej. Podczas przebudowy świątyni zmieniono orientację kościoła. W miejscu poprzedniego prezbiterium zbudowano monumentalną, dwuwieżową fasadę oraz przedłużono wnętrze o dwa przęsła, tak że powstała sześcioprzęsłowa hala bez wydzielonego prezbiterium. Trójkondygnacyjne wieże kościoła zwieńczono barokowymi hełmami. W przęśle zachodnim umieszczono w przyziemiu kruchtę, a powyżej chór muzyczny. Wnętrze nakryto sklepieniem kolebkowym z lunetami wspartym na masywnych filarach na planie kwadratowym, do których przylegają pilastry. W trakcie prac zlikwidowano przybudówki połączone z korpusem nawowym i prezbiterium. Rozebrana została dzwonnica stojąca po północnej stronie kościoła. Większość wyposażenia świątyni: ołtarzy, malowideł została wykonana w stylu barokowym i pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku. Najcenniejszym elementem jest drewniana gotycka figura szafkowa Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV wieku wykonana w kształcie tryptyku. Po rozbiorze Polski Sejny zostały zajęte przez wojska pruskie. Dominikanom skonfiskowano wszystkie dobra, zakonników zaś przeniesiono do Różanegostoku. Kościół klasztorny został zamieniony na parafialny. W 1818 roku kościół poklasztorny został podniesiony do godności katedry diecezji augustowskiej, a zabudowania klasztorne przeznaczone na siedzibę biskupa, kurii i seminarium duchownego. Tu kształcił się Szymon Konarski – wielki patriota, stracony 27 lutego 1839 roku w Wilnie. Po utworzeniu Republiki Litewskiej i Rzeczypospolitej Polskiej w 1925 roku diecezja augustowska została zniesiona i podzielona na dwie diecezje: wyłkowyską i łomżyńską. Siedziby biskupów przeniesiono do Łomży i Wyłkowyszek. Świątynia utraciła rangę katedralną i przez następne dziesięciolecia nie pełniła zaszczytnych funkcji, pozostając jedynie lokalnym ośrodkiem pielgrzymkowym oraz kościołem parafialnym. W klasztorze miało swoją siedzibę Wyższe Klasyczne Gimnazjum Biskupie im. św. Kazimierza. Po II wojnie światowej w obiekcie poklasztornym mieściła się szkoła zawodowa, dom kultury, biblioteka miejska. W 1973 roku w związku z planami rozwoju sanktuarium maryjnego i koronacją figury Matki Boskiej Sejneńskiej, którą celebrował prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński oraz Metropolita Krakowski – kardynał Karol Wojtyła, kościół podominikański został podniesiony do godności bazyliki mniejszej. W 1989 roku, po zmianach ustrojowych, klasztor przeszedł na własność kościoła. W 2005 roku świątynia została ustanowiona kolegiatą kapituły sejneńsko-wigierskiej. Zespół znajduje się przy Placu św. Agaty 6.

– Kaplica św. Agaty z około 1789 roku. Została zbudowana z fundacji parafian, a na jej postawienie wpływ miały liczne pożary nawiedzające miasto. W kaplicy umieszczono obraz św. Agaty, z połowy XVIII wieku. Na sklepieniu kaplicy znajduje się fresk wyobrażający „Kuszenie Chrystusa”, wykonany w latach 50-tych XX wieku przez Stanisława Kaźmierczyka. Na szczycie kaplicy, na dachu stoi figura św. Agaty, wykonana w drewnie lipowym w 1828 roku. Kute ogrodzenie budowli wykonane zostało w 1904 roku przez miejscowych rzemieślników. Kaplica jest usytuowana na placu św. Agaty, przed bazyliką.

– Poewangelicki Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej z połowy XIX wieku. Jednonawowa świątynia, nie posiadająca wyodrębnionego prezbiterium, została wybudowana w 1844 roku. Z przodu nawy umieszczona jest wieża, wzniesiona na planie kwadratu. Po 1945 roku kościół został przejęty przez katolików z przeznaczeniem na wojskowy kościół garnizonowy. Po rozformowaniu garnizonu w Sejnach, świątynia służy głównie do odprawiania rekolekcji. Kościół znajduje się przy ul. Zawadzkiego 4.

– Neoklasycystyczny ratusz miejski z 1846 roku. Jest to budynek parterowy, trójczłonowy, zbudowany na planie wydłużonego prostokąta. Część środkowa budynku jest nieco szersza i wyższa; posiada na osi wejścia nadbudówkę piętrową zwieńczoną trójkątnym tympanonem. Po obu stronach znajdują się niewielkie skrzydła pierwotnie posiadające podcienia otwarte trzema arkadami. Obecnie w ratuszu mieści się siedziba Urzędu Miasta i Gminy.Ratusz znajduje się przy ul. Piłsudskiego 25.

– Biała Synagoga zaczęła powstawać w roku 1885 z inicjatywy sejneńskiego rabina Mojżesza Becalela Lurii, na miejscu drewnianej, wzniesionej w latach 80-tych XVIII wieku. Powstał wówczas murowany i orientowany na stronę wschodnią budynek, wzniesiony na planie prostokąta o wymiarach 19 na 25,8 metra, w stylu zawierającym elementy neoklasycyzmu i neogotyku. Wnętrze jest trójnawowe, przykryte drewnianym sklepieniem kolebkowym nad nawą główną, półkolebkowym nad nawami bocznymi, wspartym na czterech bogato profilowanych filarach, pomiędzy którymi dawniej stała bima. Na ścianie wschodniej zachowała się wnęka po Aron ha-kodesz. Nie zachowały się polichromie, babiniec oraz bima. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę. Po zakończeniu wojny budynek częściowo przebudowano na remizę strażacką, potem użytkowano ją jako magazyn nawozów sztucznych i zajezdnię. W tym okresie nastąpiła największa dewastacja budynku. W latach 1978-87 przeprowadzono remont obiektu. W 1988 roku budynek poddano pracom konserwatorskim i urządzono w nim Gminny Ośrodek Kultury. Obecnie jest użytkowany przez Ośrodek „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” jako miejsce spektakli, wystaw i koncertów.Synagoga znajduje się przy ul. Piłsudskiego 37.

– Poza tym w Sejnach znajduje się Muzeum Ziemi Sejneńskiej w którym można oglądać zbiory archeologiczne, numizmatyczne, dominikanów i biskupów w Sejnach. Muzeum znajduje się przy ul. Piłsudskiego 28.

Sejny są położone 27 km na wschód od Suwałk, przy drodze nr 653 do granicy z Litwą w Ogrodnikach.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2020 roku