W 1381 roku Siedlisko zostało przekazane przez cesarza Karola IV rycerzowi Nicolausowi von Rechenberg. Jego potomkowie wznieśli na miejscu drewnianego dworu murowaną budowlę o trzech kondygnacjach. W 1561 roku majątek przeszedł w ręce rodziny von Schoenaich i pozostawał w ich władaniu do 1945 roku. W 1597 roku Georg von Schoenaich zbudował pałac w południowej części dziedzińca. W latach 1608-18 wzniesiono skrzydło wschodnie z kaplicą. W tym okresie całe założenie zostało otoczone potężnymi fortyfikacjami z narożnymi bastionami i fosami, a od strony wschodniej wzniesiono renesansowy budynek bramny, poprzedzony mostem nad fosą. W późniejszym okresie budowla była rozbudowywana tworząc ostatecznie wielki zespół budynków wokół dwóch dziedzińców, południowego i północnego, gospodarczego.

         W 1945 roku rezydencja spłonęła i uległa zniszczeniu. Przetrwały tylko: budynek bramny i skrzydło wschodnie z kaplicą. Z pałacu zachowały się tylko mury obwodowe. Całość jest otoczona ziemnymi fortyfikacjami. W latach 1963-66 i 1969-72 przeprowadzono prace konserwatorskie i częściową dobudowę. Obecnie obiekt znajduje się w rękach prywatnych.

         Siedlisko jest położone 8 km na południowy-wschód od Nowej Soli, przy drodze nr 320 , na prawym brzegu Odry. Zamek znajduje się w centrum miejscowości.

         Zdjęcia wykonano w kwietniu 2005 roku.